Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Maciej Kierek, Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi T.Z. w przedmiocie wymierzenia Staroście grzywny za niewykonanie wyroku Sądu I. wymierza Staroście grzywnę w wysokości 8.000 (osiem tysięcy) złotych za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wydanego w dniu 26 września 2006 r. w sprawie II SAB/Lu 30/06; II. zasądza od Starosty na rzecz skarżącego T.Z. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania.
T.Z. wniósł w dniu 26 stycznia 2007 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie domagając się, na podstawie art. 154 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wymierzenia Staroście grzywny z tytułu niewykonania wyroku Sądu z dnia 26 września 2006 r., wydanego w sprawie II SAB/Lu 30/06. Zarzucił organowi nie wydanie decyzji, pomimo złożenia przez niego w dniu 19 stycznia 2007 r. wezwania do wykonania orzeczenia Sądu.
Starosta wezwany przez Sąd do udzielenia odpowiedzi na skargę i nadesłania całości akt administracyjnych sprawy, złożył pismo z dnia 21 lutego
2007 r., w którym wyjaśnił, że decyzja o zwrocie części wywłaszczonej nieruchomości położonej w L. obręb [...], arkusz 4 oznaczonej na planie stanowiącym dokumentację geodezyjno-rozliczeniową dawnej działki nr [...] jako działka nr [...], stanowiącej własność Gminy, została wydana w dniu [...] r. Organ wyjaśnił, że niedochowanie terminu wykonania wyroku, który upłynął w dniu 11 stycznia 2007 r. wynikało z faktu, iż akta sprawy wraz z prawomocnym wyrokiem zwrócone zostały do Starostwa w dniu 22 grudnia 2006 r. Ponadto pracownik zajmujący się ta sprawą przebywał na urlopie do dnia 2 stycznia 2007 r., co spowodowało dwutygodniowe opóźnienie w załatwieniu sprawy.
W dniu 1 marca 2007 r. T.Z. złożył wniosek o zwrot kosztów postępowania.
Na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2007 r. pełnomocnik Starosty potwierdziła, że do dnia rozprawy nie zostały wydane decyzje w przedmiocie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości o nr ewid. [...] i [...] oraz złożyła pismo procesowe z dnia 6 kwietnia 2007 r. W piśmie tym pełnomocnik organu wyjaśniła, że sprawę niniejszą prowadziły dwie pracownice o wieloletnim doświadczeniu, które do czasu sprawy T.Z. wykonywały swe zadania nienagannie. Jednakże w toku kontroli wewnętrznej, podjętej na skutek pisma skarżącego z dnia 19 stycznia 2007 r., ustalono, że pracownice te zataiły przed Starostą fakt wytoczenia przeciw niemu skargi na bezczynność, co spowodowało, iż o skardze tej Starosta dowiedział się dopiero w dniu 22 lutego 2007 r. Pełnomocnik organu wskazała również, iż takie postępowanie podległych Staroście pracownic uniemożliwiło mu wyegzekwowanie wykonania na czas przedmiotowego wyroku. Starosta podjął kroki zapobiegawcze, by podobne uchybienia nie powtórzyły się w przyszłości, zaś pracownice winne tym zaniedbaniom zostały przeniesione na inne, mniej odpowiedzialne stanowiska, bądź rozwiązano z nimi umowę o pracę. Ponadto pełnomocnik Starosty podniosła, iż jeśli zważyć na art. 286 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przekroczenie terminu do wykonania wyroku Sądu było nieznaczne. Na podstawie bowiem tego przepisu termin do wykonania wyroku Sądu z dnia 26 września 2006 r. upłynął w dniu 22 stycznia 2007 r., gdyż akta sprawy zostały doręczone Staroście w dniu 22 grudnia 2006 r. Zatem decyzja z dnia
24 stycznia 2007 r. została wydana z niewielkim opóźnieniem. Nadto, jak podkreśla pełnomocnik Starosty, decyzję wydano przed wniesieniem skargi do Sądu, co w świetle art. 154 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dodatkowo uzasadnia wniosek o oddalenie skargi.