Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 marca 2011 r. sprawy ze skargi S.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie zwrotu świadczeń z funduszu alimentacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; 2. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu na rzecz adwokat kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" działający z upoważnienia Wójta Gminy Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej ustalił wobec S. S. jako dłużnika alimentacyjnego obowiązek zwrotu świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwocie 2 161,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami, z uwagi na otrzymanie przez osoby uprawnione: I. S. i K. S. tych świadczeń w kwocie 250 zł miesięcznie na każdą osobę w okresie zasiłkowym 2008/2009. Rozstrzygnięcie to zostało jednak uchylone, a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia w I instancji - decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]"
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy organ I instancji decyzją z dnia "[...]" ustalił wobec S. S. jako dłużnika alimentacyjnego obowiązek zwrotu świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwocie 2 203,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami, z uwagi na otrzymanie przez osoby uprawnione (córki skarżącego) I. S. i K. S. tych świadczeń w kwocie 250 zł miesięcznie na każdą osobę w okresie od 1 marca 2009r. do 30 września 2009r. Organ wskazał jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia art. 27 ust. 1-2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, zgodnie z którym to przepisem dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu organowi właściwemu wierzyciela należności w wysokości świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej, łącznie z ustawowymi odsetkami. Organ przedstawił w decyzji wyliczenia, które doprowadziły według niego do ustalenia żądanej od S. S. kwoty.
Następnie pismem z dnia 20 sierpnia 2010r. S. S. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, zarzucając ogólnie naruszenie w sprawie prawa materialnego i procesowego oraz brak rzetelnego wyjaśnienia sprawy.
Swoje zarzuty strona sprecyzowała w piśmie skierowanym do organu odwoławczego z dnia 30 sierpnia 2010r., opatrzonym tytułem wniosek. Odwołujący zarzucił w nim m.in., że:
- jako strona nie został poinformowany o zakończeniu postępowania w sprawie, czym naruszono m.in. art. 10 kpa,
- jako strona nie miał możliwości końcowego zapoznania się z materiałem dowodowym, co uniemożliwiło mu złożenie końcowych wniosków dowodowych, stanowiąc tym samym o naruszeniu art. 10 kpa,
- uzasadnienie decyzji organu I instancji nie spełnia wymogów formalnych,
- jako strona nie został poinformowany o przesłaniu akt organowi II instancji,
- ze sprawy nie została wyłączona z urzędu prowadząca sprawę Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej (która podpisała zaskarżoną decyzję), mimo złożenia przez odwołującego, skargi o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec tej osoby,
- w decyzji nie uwzględniono wpłaty 1 000,00 zł z tytułu zajęcia przez komornika nadpłaty podatku,
- nie przesłuchanie w charakterze świadków: B. K. na okoliczność deklarowanych dochodów oraz bezprawnego zdaniem strony pobierania zasiłku rodzinnego i alimentacyjnego we wskazanym okresie oraz S. S.,
- nieuwzględnienie w żaden sposób dużej alimentacji naturalnej odwołującego wobec córek.
Strona przywołała w uzasadnieniu swojego odwołania liczne orzecznictwo sądowoadministracyjne dla poparcia swoich zarzutów naruszenia prawa w sprawie.