Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie uznania dłużnika za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję ; 2) orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, decyzją z dnia [...], działająca z upoważnienia Prezydenta Miasta Zastępca Dyrektora Departamentu Świadczeń Rodzinnych Urzędu Miejskiego na podstawie art. 2 pkt 3 i 9, art. 5 ust. 3, art. 8b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2012 r., poz. 1228, ze zm.) oraz art. 104 i 107 Kodeksu postępowania administracyjnego, orzekła o uznaniu P.L. za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych na rzecz osoby uprawnionej - I.L. w okresie od 1 października 2012 r. do 30 września 2013 r. W uzasadnieniu wskazano, że decyzją z dnia [...] zostało ustalone prawo do świadczeń z funduszu na rzecz osoby uprawnionej reprezentowanej przez ustawowego przedstawiciela. Na zasadzie art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentacji dłużnik alimentacyjny został wezwany pismem z dnia 13 września 2012 r. do stawienia się w siedzibie organu celem przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego oraz odebrania oświadczenia majątkowego. Przedmiotowe pismo nie zostało odebrane przez dłużnika alimentacyjnego, pomimo jego dwukrotnego awizowania i do dnia wydania decyzji dłużnik nie dopełnił obowiązku, do którego został wezwany. Przytoczono treść art. 5 ust. 3 ww. ustawy stwierdzając, że pomimo wypłaty świadczeń alimentacyjny dłużnik w okresie ostatnich 6 miesięcy nie dokonał żadnej wpłaty na poczet swoich zobowiązań, wobec czego należało orzec jak na wstępie.
Od tej decyzji odwołanie nazwane "wyjaśnieniem" złożył P.L. wskazując, że jest zarejestrowany w PUP w E. jako osoba bezrobotna poszukująca zatrudnienia. Wskazał, że w styczniu 1013 r. opuścił Zakład Karny [...], gdzie odbywał karę pozbawienia wolności i nie był w stanie wpłacać żadnych kwot na poczet alimentów. Obecnie poszukuje zatrudnienia i odebranie mu uprawnień do kierowania pojazdami utrudni mu znalezienie pracy kierowcy -elektromechanika. Utrzymuje się bowiem z dorywczych prac wykonywanych właśnie w tym zawodzie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] nr [...], działając na podstawie art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, uchyliło zaskarżoną decyzję i sprawę przekazało do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia przytoczono dotychczasowy przebieg postępowania oraz przywołano treść art. 6 Kpa., zgodnie z którym organy administracji publicznej mają obowiązek podejmowania rozstrzygnięć w oparciu o przepisy prawa, w tym dotyczące umocowania do wydawania aktów administracyjnych. Przytoczono treść art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm) dalej: u.s.g., z którego wynika, że decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej wydaje wójt, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Podobnej treści regulacja wynika z art. 268a Kpa. Z powyższego wynika, że jedynie wójt, burmistrz, prezydent miasta mogą skutecznie upoważnić swoich zastępców lub pracowników do wydawania w swoim imieniu indywidualnych decyzji administracyjnych. W ocenie Kolegium pełnomocnictwo udzielone w trybie art. 39 ust. 2 u.s.g. nie uprawnia danej osoby do działania w imieniu wójta (burmistrza czy prezydenta) bez względu na to, kto pełniłby tę funkcję lecz stanowi podstawę do działania w imieniu konkretnej osoby. Takie stanowisko wyrażone zostało w wyroku NSA z dnia 11 września 1992 r. (IV SA 404/92, ONSA 1993/2/50), w którym stwierdzono, że jeżeli nie ma organu właściwego (wakat) do wydania decyzji administracyjnej, to żaden pracownik urzędu gminy nie może być upoważniony do działania przez nieistniejący organ. Kolegium wyjaśniło, że wobec wygaśnięcia mandatu prezydenta miasta wszelkie udzielone przez niego pełnomocnictwa wygasły. Ponieważ dotychczasowy Prezydent Miasta został odwołany z funkcji z dniem 16 kwietnia 2013 r. i stanowisko to było nie obsadzone do dnia 2 maja 2013 r., co skutkowało tym, że wygasły wszystkie upoważnienia przez niego udzielone i w dacie wydania kontrolowanej decyzji tj. [...] pracownik, który złożył na decyzji podpis w imieniu organu nie posiadał już upoważnienia do wydania decyzji. W dacie wydania decyzji nie została jeszcze wyznaczona osoba do pełnienia funkcji Prezydenta Miasta. Wobec tego koniecznym stało się uchylenie decyzji organu I instancji z uwagi na jej wadę powodująca nieważność.