Należy zgodzić się z organem nadzoru, że norma zawarta w art. 6r ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach obligowała Radę Miejską do kompleksowego, precyzyjnego i szczegółowego określenia zagadnień wymienionych w tym upoważnieniu ustawowym, tj. sposobu świadczenia usług związanych z odbiorem i zagospodarowaniem odpadów, w tym ilości odbieranych odpadów od właściciela oraz częstotliwości ich odbioru, jak również sposobu świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych. Wprost z upoważnienia ustawowego wynika też, że wszystkie te elementy stanowią w istocie koszty usługi, którą w założeniu ustawodawcy pokrywać ma w całości opłata wnoszona przez właściciela nieruchomości.
Zaskarżona uchwała nie wypełnia jednak powyższej delegacji ustawowej albowiem nie określa ona precyzyjnie całej materii, która winna podlegać unormowaniu w akcie wykonawczym wydanym na podstawie cytowanego wyżej art. 6r ust. 3. I tak w przedmiotowej uchwale nie wskazuje się na częstotliwość odbioru poszczególnych odpadów komunalnych. W świetle powyższego należy stwierdzić, że taka regulacja nie odpowiada zawartemu w upoważnieniu ustawowym obowiązkowi uregulowania określonych zagadnień przez rady gminy albowiem nie określa w istocie sposobu świadczenia usług.
Brak uregulowania w zakwestionowanym akcie podstawowego zagadnienia jakim jest częstotliwość odbioru odpadów stanowi zatem istotne naruszenie prawa albowiem organ stanowiący gminy, podejmując akt prawa miejscowego w wykonaniu normy ustawowej, ma obowiązek ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu, a więc winien w sposób jasny i precyzyjny określić wszystkie przewidziane prawem elementy. Odstąpienie od tej zasady narusza związek formalny i materialny między aktem wykonawczym a ustawą, co stanowi istotne naruszenie prawa, skutkujące stwierdzeniem nieważności uchwały w całości.
Ponadto, należy zgodzić się z organem nadzoru, że postanowienia § 3 ust. 3 Załącznika Nr 1 do uchwały - Regulamin Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w gminie "[...] " rażąco naruszają obowiązujące przepisy. Wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych przepisy w niej zawarte stosuje się do przetwarzania danych osobowych w kartotekach, skorowidzach, księgach, wykazach i innych zbiorach ewidencyjnych. Natomiast pod pojęciem przetwarzania danych osobowych, zgodnie z art. 7 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych rozumie się jakiekolwiek operacje wykonywane na danych osobowych, takie jak zbieranie, utrwalanie, przechowywanie, opracowywanie, zmienianie, udostępnianie i usuwanie, a zwłaszcza te, które wykonuje się w systemach informatycznych. Art. 23 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych wymienia przesłanki legalności przetwarzania danych osobowych, a art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wskazuje zgodę jako przesłankę zgodności z prawem przetwarzania danych osobowych. Zgoda jest jednak jednym z możliwych, ale nie jedynym warunkiem legalizującym przetwarzanie danych. Nie jest zatem konieczne jej pozyskiwanie, gdy spełniony jest jeden z pozostałych warunków z art. 23 ust. 1 ustawy, zwłaszcza gdy przetwarzanie danych osobowych znajduje podstawę w stosownych przepisach prawa. Podkreślić przy tym trzeba, że opisane w zaskarżonej uchwale wymaganie - zgoda na przetwarzanie danych osobowych - nie zostało sformułowane jako alternatywa do ewentualnego zaakceptowania, lecz jako jego obowiązek, którego niedopełnienie skutkuje brakiem możliwości bezpłatnego przekazania odpadów do punktu. Tym samym ustalenie obowiązku oświadczenia o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych na potrzeby wykonywania zadań wynikających z realizacji ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach jest zbędne i wykracza poza zakres kompetencji organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego do kształtowania zawartości uchwały (wyroki WSA w Krakowie z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Kr 644/14, z dnia 29 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Kr 679/14, z dnia 20 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Kr 645/14, z dnia 29 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 669/14).
Skoro kwestionowana uchwały została podjęta z naruszeniem prawa, to taka wada ma charakter istotny. Skarżony organ w sposób wadliwy zrealizował kompetencję zawartą w art. 6r ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, z przekroczeniem delegacji ustawowej, a tym samym w sposób istotny naruszył prawo. Zgodnie z art. 91 ust. 1 i ust. 4 u.s.g. każda uchwała zawierająca istotne naruszenia prawa (jest sprzeczna z prawem w stopniu istotnym) jest nieważna, przy czym nieważność może dotyczyć całości lub części uchwały.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.