Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie sfinansowania kosztów szkolenia
Sentencja

Dnia 19 marca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2015 roku sprawy ze skargi S. K. na decyzję Wojewody z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie sfinansowania kosztów szkolenia I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/6

Z przekazanych akt sprawy wynika, że S.K. zarejestrował się w Miejskim Urzędzie Pracy (dalej: MUP) w dniu [...] 2012 r. i decyzją z dnia [...], działający z upoważnienia Prezydenta Miasta Zastępca Dyrektora, orzekł o uznaniu S.K. za osobę bezrobotną z dniem [...] 2012 r.

W dniu 12 lipca 2012 r. bezrobotny wystąpił z wnioskiem do Miejskiego Urzędu Pracy o indywidualne skierowanie na szkolenie pn. Kurs na wózki widłowe wysokiego składowania typu [...].

Dyrektor MUP, działający z upoważnienia Prezydenta Miasta, pismem z dnia [...], odmówił bezrobotnemu sfinansowania kosztów wnioskowanego szkolenia uzasadniając stanowisko ograniczonym limitem środków finansowych na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu, w tym na szkolenia oraz koniecznością racjonalnego gospodarowania wskazanymi środkami. Wyjaśniono, że S.K. nie jest osobą zakwalifikowaną do grupy osób długotrwale bezrobotnych i z tego powodu nie znajduje się w preferowanej grupie bezrobotnych kierowanych na szkolenie w pierwszej kolejności. Nadto zainteresowany nie wskazał potencjalnego pracodawcy i nie uprawdopodobnił zatrudnienia go po ukończonym kursie. Poza tym w ocenie organu ukończenie ww. szkolenia nie podniosłoby kwalifikacji zawodowy bezrobotnego w stopniu gwarantującym podjęcie zatrudnienia, przy czym szanse znalezienia zatrudnienia po ukończeniu szkolenia za pośrednictwem MUP byłyby niewielkie, gdyż organ nie posiada ofert pracy w tym zakresie.

Na to pismo bezrobotny wniósł odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia środka odwoławczego uzasadniając go brakiem możliwości uzyskania pomocy prawnej w zrozumieniu pisma oraz brakiem informacji o możliwości złożenia odwołania. Zarzucił, że rozstrzygnięcie wniosku o skierowanie na szkolenie winno zapaść w formie decyzji administracyjnej, jak też zakwestionował zasadność uzależnienia skierowania bezrobotnego na szkolenie od uzyskania gwarancji potencjalnego pracodawcy późniejszego zatrudnienia uczestnika szkolenia. Podniósł, że art. 40 ust. 6 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przewiduje równy dostęp do szkoleń dla wszystkich bezrobotnych i zakazuje dyskryminacji z jakichkolwiek przyczyn. Zaznaczył, że już kilkukrotnie znalazł oferty pracy dla osób z uprawnieniami obsługi wózków widłowych wysokiego składowania typu [...], natomiast żaden pracodawca nie zatrudni pracownika bez kwalifikacji tego typu.

Wojewoda, postanowieniem z dnia [...], stwierdził niedopuszczalność wniesionego odwołania na podstawie art. 134 Kpa.

Na to rozstrzygnięcie wniesiona została skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, który wyrokiem z dnia 27 listopada 2012 r., sygn. akt II SAlOl 1180/12, uchylił skarżone postanowienie i orzekł, że nie podlega ono wykonaniu. W motywach uzasadnienia wyroku wskazano, że postanowienie to zostało wydane przedwcześnie, gdyż Wojewoda nie wezwał skarżącego o sprecyzowanie, czy jego pismo z 13 sierpnia 2012 r. było odwołaniem, czy też należy je traktować jako wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 52 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, z uwagi na fakt, że sprawa w zakreślonym przedmiocie nie mogła być i nie została załatwiona w formie decyzji administracyjnej. Dopiero w sytuacji potwierdzenia, że zamiarem skarżącego było wniesienie odwołania od pisma Dyrektora MUP, zaistniałaby możliwość zastosowania trybu art. 134 Kpa.

Strona 1/6