Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Piotr Chybicki Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz punkt II utrzymanej nią w mocy decyzji z dnia "[...]" nr "[...]".
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że w dniu 18 kwietnia 2016r. M. D. złożyła w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na dwoje dzieci: N. D. i K. K..
Decyzją z dnia "[...]", działający z upoważnienia Prezydenta Zastępca Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej przyznał wnioskowane świadczenie na K. K. w kwocie 500 zł miesięcznie na okres od 1 czerwca 2016r. do 30 września 2017r., a odmówił jego przyznania na K. K. na okres od 1 kwietnia 2016r. do 31 maja 2016r. oraz na N. D., na okres od 1 kwietnia 2016r. do 30 września 2017r. W uzasadnieniu organ przytoczył treść przepisów ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Podał, że wyrokiem z dnia 8 maja 2012r. Sąd Okręgowy orzekł o rozwiązaniu małżeństwa M. D. z R. D., a wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią N. D. powierzył obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania dziecka przy ojcu. Wyjaśnił, że z treści tego wyroku wynika, iż władza rodzicielska została powierzona obojgu rodzicom, z tym jednak zastrzeżeniem, że miejsce pobytu dziecka ustalono przy ojcu, zaś matce przysługuje prawo do kontaktów z małoletnią córką. Pojęcie kontaktów nie jest tożsame z pojęciem opieki naprzemiennej, nawet, jeżeli częstotliwość tych kontaktów mogłaby wskazywać na faktyczne sprawowanie opieki nad dziećmi. W oparciu o treść przedłożonego wyroku rozwodowego nie można przyjąć, że ma miejsce opieka naprzemienna. Tym samym strona, której przysługuje prawo do kontaktów z córką bez ustanowienia opieki naprzemiennej, która wynikałaby wprost z orzeczenia, nie jest uprawniona do świadczenia wychowawczego.
Dalej organ wyjaśnił, że strona spełnia przesłanki do ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko za okres od 1 czerwca 2016r. do 30 września 2017r. Natomiast za okres od 1 kwietnia 2016r. do 31 maja 2016r. organ odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia z uwagi na przekroczenie kryterium dochodowego. Następnie przedstawiono wyliczenia dochodów wnioskodawczyni, z których wynika, że w okresie od 1 kwietnia 2016r. do 31 maja 2016r. kryterium dochodowe było przekroczone o 41,98 zł. Natomiast w okresie od 1 czerwca 2016r., w związku z utratą przez wnioskodawczynię dochodu z tytułu zatrudnienia kryterium dochodowe zostało spełnione.
M. D. wniosła odwołanie od powyższej decyzji. Podała, że wprawdzie z treści wyroku rozwodowego wynika, że władza rodzicielska została powierzona obojgu rodzicom, miejsce zamieszkania dziecka jest przy ojcu, a matka ma płacić na rzecz dziecka alimenty w wysokości 200 zł miesięcznie, to jednak wynikający z niego sposób sprawowania opieki nad małoletnią N. D. jest niczym innym jak tylko formą opieki naprzemiennej, która w momencie wydania wyroku w 2012r. nie mogła brzmieć inaczej, gdyż samo pojęcie "opieki naprzemiennej" w polskim orzecznictwie sądowym zaczęło istnieć dopiero od sierpnia 2015r. Dalej podała, że kodeks rodzinny i opiekuńczy nie określa dokładnie, co oznacza opieka naprzemienna, a jedynie wskazuje, że to "opieka sprawowana przez obojga rodziców w sytuacji, gdy władza rodzicielska przysługuje każdemu z nich". Jest to zatem sytuacja, w której znalazła się strona, tj. oboje rodziców posiadają pełnię władz rodzicielskich, a córka N. spędza ze stroną, zgodnie z wyrokiem, około połowę miesiąca, a nawet więcej (np. w kwietniu córka spędziła z wnioskodawczynią 18 dni). Nadmieniła, że opłaca w całości zajęcia pozalekcyjne z języka hiszpańskiego, płaci za naukę jazdy konnej, kupuje ubrania, książki, przybory szkolne, a także przez większą część tygodnia odwozi córkę do szkoły i ją z niej odbiera. Podała, że zgodnie z art. 2 pkt 16 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, córka zalicza się również do członków rodziny odwołującej, zatem wyliczony dochód podzielony na cztery nie przekroczy kwoty 800 zł netto na osobę, dlatego organ niezasadnie odmówił przyznania świadczenia wychowawczego na syna K. K. na okres od 1 kwietnia 2016r. do