Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant sekretarz sądowy Maciej Lipiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Inspektora Transportu Drogowego z dnia "[...]" r., Nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2/ zasądza od Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia 26 stycznia 2016 r., "[...]" Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w "[...]" nałożył na "[...]", prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "[...]", karę pieniężną w kwocie 15.000 zł za naruszenie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1414 z późn. zm.), powoływanej dalej jako "u.t.d.".
Organ pierwszej instancji podał w uzasadnieniu decyzji, że zakres kontroli obejmował okres od dnia 14 września 2014 r. do dnia 14 września 2015 r. i dotyczył uprawnień do wykonywania transportu drogowego osób oraz analizy norm czasu pracy kierowców. Przedmiotem kontroli było między innymi prowadzenie przez przedsiębiorcę krajowego transportu drogowego osób w ramach przewozów regularnych wykonywanych na liniach "[...]" km w ramach licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób z dnia 26 lipca 2002 r., do której przedsiębiorca zgłosił "[...]" autobusy oraz zezwolenia nr "[...]" na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym w ramach linii "[...]" Organ zaznaczył, że w sytuacji gdy kierowca w danym tygodniu w poszczególnych dniach wykonywał przewozy w ramach linii regularnej do 50 km, a w pozostałych dniach w tym samym tygodniu prowadził autobusy w ramach dalekobieżnej linii regularnej, której trasa przekraczała 50 kilometrów, to do rozliczania norm zastosowanie mają przepisy Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. L 102 , 11/04/2006 P. 0001- 0014).
W wyniku przeprowadzonej kontroli organ stwierdził naruszenie, polegające na skróceniu przez przedsiębiorcę tygodniowego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego w okresie od 1 września 2014 r. do 7 września 2015 r., za co wymierzono, na podstawie art. 92a ust. 1,3 i 6 u.t.d. oraz lp. 5.4.1,5.4.2 załącznika nr 3 do tej ustawy, karę w wysokości 6.450 zł. Organ zaznaczył, że wziął pod uwagę wyjaśnienia strony, jednak nie uwzględnił ich przy rozstrzygnięciu sprawy z uwagi na brak odniesienia do stwierdzonych naruszeń. Organ stwierdził rozbieżności między planem pracy, a dołączonym do niego harmonogramem okresów aktywności kierowców, zaś zarzut nieumiejętności interpretacji okazanej do kontroli dokumentacji był bezzasadny i świadczy o braku rzetelnej wiedzy przedsiębiorcy odnośnie do wykonywanych przewozów.
Organ pierwszej instancji ustalił ponadto, że w miesiącach marzec - sierpień 2015 r. zaistniało naruszenie określone w lp. 5.3.1, 5.3.2 załącznika do u.d.t., to jest skrócenie przez przedsiębiorcę dziennego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego. Za powyższe naruszenie wymierzono karę w kwocie 35.700 zł. Okazane plany pracy kierowców: "[...]" zawierały godzinę rozpoczęcia pracy oraz godzinę zakończenia pracy przez kierowców i dni wolne od kierowania pojazdami. Dołączony do planu pracy z okresu kontrolnego harmonogram okresów pracy sporządzany był na podstawie rozkładów jazdy do posiadanych przez firmę zezwoleń. Rzeczywiste godziny, w których pracowali kierowcy zostały wykazane w planie pracy, zaś harmonogram zawierał wyłącznie informację zawarte w rozkładach jazdy na poszczególnych liniach. Nieścisłości między planem pracy, a harmonogramem okresów pracy kierowców są wynikiem pracy kierowców od 8 do 9 godzin dziennie. Plan pracy został tak ułożony, aby kierowcy mogli mieć prawidłową przerwę w jeździe oraz odpowiedni odpoczynek dobowy i tygodniowy. Przedsiębiorca zeznał, że kierowcy rozliczani są na podstawie planów pracy, które sporządza, zaś naruszenia z czasu pracy dotyczące przedsiębiorcy powstały, gdyż poranne kursy musiał wykonywać osobiście, w ciągu dnia była dłuższa przerwa, po czym koniecznym było obsłużenie linii wieczornych, tak aby kierowcy mieli prawidłowe odpoczynki dobowe i tygodniowe. Przedsiębiorca przyznał, że nie miał wiedzy, że przepisy o czasie pracy kierowcy dotyczące zatrudnianych kierowców wiążą również jego.