Dnia 24 stycznia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017 roku sprawy ze skargi B. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie usług opiekuńczych - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.
Z przekazanych przez organ Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 7 września 2016 r. B. F. (dalej zwana skarżącą) zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o przyznanie usług opiekuńczych w wymiarze dwóch godzin tygodniowo. W uzasadnieniu wniosku skarżąca podała, że jest osobą schorowaną po licznych cyklach chemioterapii, radioterapii, a także operacjach chirurgicznych. Wskazała, że proste czynności sprawiają jej dużą trudność. Natomiast w załączonym do wniosku oświadczeniu skarżąca dodatkowo wyjaśniła, że potrzebuje pomocy w pracach domowych jak odkurzanie, mycie podłóg, mycie drzwi, wycieranie kurzu, palenie w piecu, zakupach (przyniesieniu) ciężkiego towar. Dodała, że bardzo szybko się męczy, ma zawroty głowy i wymioty, a każdy wysiłek powoduje nasilenie duszności. Wyraziła także zgodę na przeprowadzenie wywiadu u córki, która nie może się nią zaopiekować, bo pracuje na zmiany w sklepie. Do wniosku skarżąca załączyła ponadto: dokumentację medyczną (z której wynika, że zdiagnozowano u niej raka piersi oraz rozedmę płuc), orzeczenie o zaliczeniu jej w okresie od 01.06.2016 r. do 30.06.2019 r. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, a także zaświadczenie lekarskie, że ze względu na stan zdrowia potrzebuje pomocy drugiej osoby oraz zaświadczenie o dochodzie jej męża.
Z rodzinnego wywiadu środowiskowego, przeprowadzonego w toku postępowania, wynika natomiast, że skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem, którego wynagrodzenie z wykonywanej pracy zawodowej w wysokości "[...]" zł. stanowi jedyny dochód rodziny. Skarżąca ma dwoje dzieci, które prowadzą oddzielne od niej gospodarstwa domowe, przy czym syn od około 1,5 roku przebywa zagranicą, a córka pracuje zawodowa w sklepie. Rodzina funkcjonuje w środowisku prawidłowo, a skarżąca utrzymuje kontakty z dziećmi, przy czym z synem jest to kontakt telefoniczny.
Decyzją z dnia "[...]" Zastępca Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Burmistrza Miasta, odmówił przyznania skarżącej świadczenia z pomocy społecznej w formie usług opiekuńczych. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji podał, że jak wynika z akt sprawy skarżąca oczekuje pomocy przy pracach domowych polegających m.in. na odkurzaniu, myciu podłóg, myciu drzwi, wycieraniu kurzu. Wskazał, że z posiadanej dokumentacji wynika, że członkowie jej rodziny poza synem, który obecnie przebywa zagranicą, mogą, a jednocześnie są zobowiązani taką pomoc zapewnić, co wynika m.in. z art. 23 i art. 87 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Ocenił, że wymienione powyżej czynności mogą być wykonywane w godzinach, w których zarówno mąż, jak i córka skarżącej nie świadczą pracy w ramach obowiązków zawodowych. Podniósł, że niewątpliwie trudna sytuacja zdrowotna skarżącej ogranicza jej funkcjonowanie w życiu codziennym i wykonywanie obowiązków, jednakże organ ze względu m.in. na zasoby kadrowe zobowiązany jest zapewnić takowe usługi w szczególności osobom samotnym, które z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymagają pomocy innych osób, a są jej pozbawieni. W tych okolicznościach organ I instancji uznał, że skarżąca nie spełnia przesłanek określonych w art. 50 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej do przyznania jej usług opiekuńczych.