W ocenie Sądu zatem stosowanie przepisów dotyczących ustalania wysokości dochodu osoby wnioskującej o przyznanie świadczenia z funduszu alimentacyjnego nie może mieć charakteru automatycznego. Należy bowiem mieć na względzie, że w myśl art. 2 pkt 5a u.p.o.u.a dochodem członka rodziny jest przeciętny miesięczny dochód członka rodziny osiągnięty w roku kalendarzowym poprzedzającym okres świadczeniowy, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 3-4a. Ustalając zatem, czy dany rodzaj dochodu można uznać za utracony należy zbadać, czy spełnia jedną z przesłanek, o których mowa w art. 2 pkt 17 lit. c) u.p.o.u.a., zgodnie z którym utrata dochodu oznacza utratę dochodu spowodowaną utratą zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. W niniejszej sprawie organ uznał, że rozwiązanie umowy o pracę w jednym z zakładów pracy, pomimo że z dniem następnym skarżąca podjęła pracę w innym zakładzie pracy, stanowi utratę zatrudnienia. Z takim stanowiskiem - mając na względzie powyższe uwagi - nie sposób się zgodzić. W ocenie Sądu bowiem w tej sytuacji nie nastąpiła utrata zatrudnienia, a jedynie zmiana miejsca pracy. Nie ulega bowiem wątpliwości, że w ciągu całego roku kalendarzowego poprzedzającego okres zasiłkowy skarżącą pozostawała w stosunku pracy bez żadnej przerwy w zatrudnieniu. Ponadto przyjęcie takiej koncepcji przez organ powoduje, że skarżąca jest de facto w gorszej sytuacji, niż gdyby formalnie nadal pracowała w tym samym zakładzie pracy i otrzymała podwyżkę wynagrodzenia. Biorąc zaś pod uwagę powołane wyżej rozważania co do konieczności uwzględnienia rzeczywistych dochodów strony także ta okoliczność przemawia za uznaniem, że w sytuacji skarżącej nie nastąpiła utrata dochodu.
Zatem organ winien ponownie rozpoznać wniosek strony, mając na względzie powyższe wskazania Sądu.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji wyroku. Sąd podjął rozstrzygnięcie w przedmiocie wykonalności zaskarżonej decyzji na podstawie art. 152 p.p.s.a. zgodnie z którym w razie uwzględnienia skargi sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane. Rozstrzygnięcie to traci moc z chwilą uprawomocnienia się wyroku.