Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant Sekretarz sądowy Grzegorz Knop po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2011 r. sprawy ze skargi M. S.-J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zmiany miejsca pełnienia służby 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej M. J.-S. kwotę 274 zł (słownie: dwieście siedemdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
W dniu "[...]", na podstawie art. 82 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz.U. z 2009 r., nr 168, poz. 1323 ze zm.), M.S.-J. została mianowana z dniem 22 listopada 2010 r. do służby stałej w Służbie Celnej.
Dyrektor Izby Celnej pismem z dnia (prawdopodobnie - nieczytelna data) "[...]", w związku z mianowaniem do służby stałej oraz mianowaniem na stopień służbowy aplikanta celnego w korpusie szeregowych Służby Celnej, z dniem 22 listopada 2010 r. ustalił M.S.-J. stanowisko służbowe młodszego kontrolera celnego, wysokość uposażenia i wysokość dodatków oraz miejsce pełnienia służby - Urząd Celny w E., Referat "[...]".
Po otrzymaniu wniosku Naczelnika Urzędu Celnego o przeniesienie M.S.-J. z Referatu "[...]" Urzędu Celnego w E. do Sekcji "[...]" Oddziału Celnego w G. z uwagi na konieczność zapewnienia właściwej obsady kadrowej i niezbędnego przygotowania do realizacji zadań na stanowiskach służbowych tworzonego na dzień 1 grudnia 2010 r. miejsca wyznaczonego w G., Dyrektor Izby Celnej pismem z dnia "[...]" wyznaczył M.S.-J. z dniem 23 listopada 2010 r. miejsce pełnienia służby w Sekcji "[...]" Oddziału Celnego w G.
Funkcjonariuszka uznając otrzymane pismo za decyzję administracyjną w dniu 3 grudnia 2010 r. złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy i zmianę decyzji z dnia "[...]". Podniosła, że decyzja o przeniesieniu jej do pełnienia służby w Oddziale Celnym w G. na przejściu granicznym w G. jest dla niej krzywdząca, a zakres obowiązków nie pokrywa się ze zdobytymi podczas dotychczasowej służby kwalifikacjami. Do pełnienia służby na przejściu granicznym w G. nie jest należycie przygotowana, nie przeszła w tym zakresie szkoleń i nie posiada doświadczenia. Poza tym samotnie wychowuje troje dzieci w wieku 4, 6 oraz 10 lat. Przeniesienie do pełnienia służby w innej miejscowości uniemożliwi jej sprawowanie opieki nad dziećmi, a zatem decyzja jest niezgodna z art. 92 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej. Decyzja ta jest również niezgodna z art. 17 Kodeksu pracy, zgodnie z którym pracodawca jest obowiązany ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. W związku z podjęciem studiów poniosła znaczne koszty, natomiast praca w systemie zmianowym na przejściu granicznym uniemożliwi jej ukończenie rozpoczętych studiów.
Pismem z dnia "[...]", nr "[...]" Dyrektor Izby Celnej, po ponownym rozpoznaniu sprawy, odmówił pozostawienia M.S.-J. na dotychczas zajmowanym stanowisku w Referacie "[...]" w E. W motywach uzasadnienia wyjaśnił, że podejmując zatrudnienie w służbie celnej funkcjonariusz godzi się na zwiększone obowiązki i ograniczenia, do których w szczególności należy dyspozycyjność i obowiązek wykonywania swoich zadań w miejscu wskazanym dla dobra służby. Z treści art. 86 ust. 2 ustawy o Służbie Celnej wynika, że funkcjonariusza można przenieść na takie samo lub równorzędne stanowisko do innej jednostki organizacyjnej w tej samej lub innej miejscowości. Zatem przepis ten dotyczy przeniesienia funkcjonariusza do innej jednostki organizacyjnej, nie ma natomiast zastosowania w sytuacji konieczności przesunięcia funkcjonariusza do innej komórki organizacyjnej w ramach tego samego urzędu celnego. W tej sytuacji wyznaczenie miejsca pełnienia służby w innej komórce organizacyjnej tego samego urzędu celnego, nie może być rozumiane jako przeniesienie służbowe w trybie art. 86 ust. 2 powołanej ustawy i nie powinno mieć formy decyzji administracyjnej, a jedynie formę pisma wskazującego miejsce pełnienia służby.