Na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2009 r. skarżący podali, że wywodzą swój interes prawny do zaskarżenia przedmiotowej uchwały z konieczności wymiany dokumentów spowodowanej nadaniem nazw ulicom, przy których zamieszkują
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Zaskarżona uchwała, którą nadano nazwy określonym ulicom wsi Gietrzwałd, została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 13 u.s.g. Przepis ten stanowi, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach herbu gminy, nazw ulic i placów będących drogami publicznymi lub nazw dróg wewnętrznych w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, a także wznoszenia pomników.
Podkreślenia wymaga, że cytowany przepis zawiera jedyną i zarazem wystarczającą normę prawną do podjęcia uchwały w przedmiocie nazw ulic. Ustawodawca wyraźnie wskazał w nim, że to wyłącznie organ stanowiący samorządu terytorialnego (rada gminy) jest uprawniony do decydowania o nadaniu nazw ulicom będącym drogami publicznymi lub drogami wewnętrznymi.
Ponadto, ustawodawca zastrzegł w art. 18 ust 1 u.s.g., że do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy, o ile ustawy nie stanowią inaczej a w art. 6 u.s.g., że wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów należą do zakresu działania gminy. Z kolei w art. 7 ust. 1 u.s.g. wskazano, że zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, zaś w pkt 2 tego przepisu wymieniono przykładowo sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu.
Należy zauważyć, że także z przepisy Konstytucji stanowią o wyłącznych kompetencjach rady gminy w zakresie nadawania nazw ulic. W art. 163 Konstytucji przewidziano bowiem, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych, podobnie art. 164 ust. 3 Konstytucji stanowi, że gmina wykonuje wszystkie zadania samorządu terytorialnego nie zastrzeżone dla innych jednostek samorządu terytorialnego.
Wobec powyższego nie może budzić wątpliwości, że rada gminy mogła samodzielnie zadecydować zarówno o podjęciu zaskarżonej uchwały, jak i o jej treści, nie naruszając tym powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Bez wpływu na ocenę prawidłowości zaskarżonej uchwały pozostaje więc okoliczność braku zgody mieszkańców wsi na jej podjęcie. Jak już wyżej stwierdzono, art. 18 ust. 2 pkt 13 u.s.g. w zw. z art. 6 i art. 7 ust. 1 pkt 2 tej ustawy stanowi samodzielną podstawę prawną do nadawania nazw ulicom w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. nr 19, poz. 115, ze zm.).
Zauważyć przy tym należy, że stanowisko to nie budzi wątpliwości samych skarżących. Wynika to m.in. z ich pisma kierowanego do Wojewody Warmińsko - Mazurskiego z dnia 28 grudnia 2008 r., w którym stwierdzili, że "nikt z mieszkańców nie neguje uprawnień Rady Gminy do nadawania nazw ulicom, tak jak również nikt nie neguje tego, że podjęcie uchwały w sprawie nazw ulic należy do wyłącznej właściwości rady gminy a wyniki przeprowadzonych w niniejszej sprawie konsultacji nie mają charakteru wiążącego a jedynie opiniotwórczy".