skarg A. R., D. C., J. C., M. L., E. L., D. L., W. S. oraz T. S. na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie nadania nazw ulic 1/ odrzuca skargi w części dotyczącej nadania ulicom nazw: [...]; 2/ w pozostałej części skargi oddala.
Uzasadnienie strona 3/3

Odnosząc się natomiast do wywodów dotyczących kwestii samowolnej - zdaniem skarżących - inicjatywy uchwałodawczej sołtysa, stwierdzić należy, że w rozpoznawanej sprawie nie ma znaczenia, jaki podmiot wystąpił z inicjatywą podjęcia zaskarżonej uchwały, ani czy legitymował się on zgodą mieszkańców wsi. Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.s.g. mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową. Podejmują oni rozstrzygnięcia w głosowaniu powszechnym (poprzez wybory i referendum) lub za pośrednictwem organów gminy (art. 11 ust. 1 tej u.s.g.). Organami gminy są natomiast rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta), co wynika z art. 11a ust. 1 u.s.g. Sołtys i rada sołecka nie są zatem organami gminy, mimo że w art. 36 ust. 1 u.s.g. przyznano im określone kompetencje jako tzw. organom pomocniczym. Tak więc, bez względu na to, w jaki sposób zostało zainicjowane podjęcie zaskarżonej uchwały, to nie narusza ona prawa. Rada gminy mogłaby bowiem podjąć ją nawet z własnej inicjatywy. Z tego powodu poza kognicją Sądu pozostaje to, czy sołtys naruszył Statut Sołectwa, czy też nie. Bez znaczenia dla oceny prawnej zaskarżonego aktu jest bowiem, czy sołtys działał za zgodą i wiedzą rady sołeckiej oraz mieszkańców wsi.

Odnosząc się do zarzutu nieprzeprowadzenia konsultacji z mieszkańcami wsi dotyczących nadania nazw ulicom w Gietrzwałdzie zauważyć trzeba że, ustawodawca nie zobligował organu gminy do zasięgania opinii mieszkańców w tym przedmiocie. Wynik ewentualnych konsultacji społecznych nie wiązałby więc rady gminy. Zatem, także kwestia przeprowadzenia (zaniechania przeprowadzenia) takich konsultacji z mieszkańcami wsi nie ma wpływu na ocenę legalności zaskarżonego aktu. Nawet podjęcie uchwały w sprawie nadania nazw drogom publicznym bez konsultacji jej treści z mieszkańcami, nie stanowiłoby naruszenia prawa, skoro żaden przepis prawa nie zobowiązuje do ich przeprowadzenia.

Nie stanowi naruszenia prawa także to, że uchwała nie została ogłoszona w inny sposób niż publikacja w Dzienniku Urzędowym Województwa Warmińsko - Mazurskiego. Zaskarżona uchwała jako, że ma charakter ogólnego aktu administracyjnego, który dotyczy nieograniczonej liczby użytkowników drogi, jest aktem prawa miejscowego obowiązującym na obszarze gminy. Stosownie do art. 42 u.s.g. zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. Nr 62, poz. 718 ze zm.). Przewiduje ona, że tylko przepisy porządkowe muszą być ogłoszone w wojewódzkim dzienniku urzędowym oraz w drodze obwieszczeń, a także w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie lub w środkach masowego przekazu (art. 14 ust. 1 i 3).

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że zaskarżona uchwała nie narusza prawa.

Zgodzić należy się z twierdzeniem skarżących, że zaskarżona uchwała powoduje konieczność wymiany dokumentów przez osoby zamieszkujące przy ulicach, których nazwy zostały zmienione. Obowiązek ten wynika m.in. z ustaw o ewidencji ludności i dowodach osobistych (art. 40), swobodzie działalności gospodarczej (art. 30) i innych. Wymiana dokumentów wiąże się z kolei (z wyjątkiem sytuacji kiedy czynność ta następuje bez opłat), z poniesieniem kosztów, a niedopełnienie powyższego obowiązku może być też zagrożone sankcją karną, jak np. wynika z art. 55 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Należy zatem przyjąć, że wynik toczącego się postępowania dotyczy interesu prawnego skarżących, którzy na mocy przepisów prawa materialnego zobowiązani zastali do określonych zachowań i tym samym należy uznać ich za strony postępowania w rozumieniu art. 33 § 1 p.p.s.a.

Kontrolując zaskarżoną uchwałę, Sąd uwzględnił, że wyrokiem z dnia 24 lutego 2009 r. (sygn. akt II SA/Ol 18/09) stwierdzono nieważność tej uchwały w części dotyczącej nadania ulicom nazw: Mazurska, Poprzeczna, Krótka i Warmińska. Wyrok ten wywołuje skutki ex tunc, co oznacza, że po wydaniu tego orzeczenia uchwałę w powyższej części należy traktować tak, jakby w ogóle nie została ustanowiona. Z tej przyczyny Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a, odrzucił skargi w części dotyczącej nadania ulicom nazw: Mazurska, Poprzeczna, Krótka i Warmińska. Na podstawie art. 151 p.p.s.a. Sąd oddalił skargę w pozostałej części.

Strona 3/3