Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant Sekretarz sądowy Grzegorz Knop po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2011 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia "[...]", nr "[...]" Kierownik Urzędu Rejonowego, po rozpatrzeniu wniosku J.C., orzekł o nieodpłatnym przeniesieniu na własność J. i J. C.: 1/3 części budynku mieszkalnego wraz z działką oznaczoną nr "[...]" obręb M. o powierzchni 180 m², 1/4 części całego budynku gospodarczego (oborę) wraz z działką nr "[...]" o powierzchni 144 m², działkę nr "[...]" o powierzchni 244 m² oraz działkę gruntu rolnego o nr "[...]" o powierzchni 0,50 ha położone w M., gm. O. Podstawą rozstrzygnięcia był art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1991 r., nr 7, poz. 24 ze zm.) oraz art. 104 i 107 Kodeksu postępowania administracyjnego.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że J.C. przekazał decyzją Naczelnika Miasta i Gminy z dnia "[...]" gospodarstwo rolne wraz z zabudowaniami w M., gm. O. na rzecz Skarbu Państwa w zamian za świadczenia rentowe, otrzymując do dożywotniego użytkowania działkę gruntu rolnego o pow. 0,5 ha oraz lokal mieszkalny składający się z pokoju, kuchni i pomieszczenia gospodarczego na opał. W myśl przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, osobie, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu oraz prawo do bezpłatnego korzystania z lokalu mieszkalnego i zabudowań gospodarskich z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność tych działek i budynków.

Decyzją z dnia "[...]" Starosta, po rozpatrzeniu wniosku córki J. i J. C. - S.S. o wznowienie postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., nr poz. 1071 ze zm.) - zwanej dalej: Kpa., odmówił uchylenia decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia "[...]" w sprawie nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2009 r., (sygn. akt II SA/Ol 962/08) oddalił skargę S.S. wniesioną na decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]".

Na skutek skargi kasacyjnej złożonej od tego wyroku przez S.S., Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2010 r., (sygn. akt

I OSK 896/09), uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. W uzasadnieniu wskazano, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie dokonując oceny przesłanek odmowy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchylenia decyzji po wznowieniu postępowania, nie dostrzegł, że rozpoznawana sprawa nie została zakończona decyzją ostateczną. Sąd I instancji nieprawidłowo przyjął, że decyzja Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia "[...]" mogła być skutecznie doręczona w lokalu organu administracji publicznej S.S., będącej domownikiem adresatów. Córka S.S., nie była ustanowionym pełnomocnikiem rodziców, a sprawa nie miała charakteru "sprawy mniejszej wagi" w rozumieniu art. 33 § 4 Kpa. W tej sytuacji decyzja z dnia "[...]" nie została skutecznie doręczona stronie postępowania, tj. J. i J. C., nie stała się zatem ostateczną w myśl art. 16 § 1 Kpa., co z kolei czyniło niedopuszczalnym wznowienie postępowania administracyjnego.

Strona 1/6