Dnia 6 maja 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Bogusław Jażdżyk sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2014 roku sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Gminy Jonkowo z dnia 4 grudnia 2013 roku nr XLV/276/2013 w przedmiocie odmowy zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorowego odprowadzania ścieków 1/ stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2/ orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.
Uchwałą nr "[...]" z dnia "[...]" Rada Gminy "[...]" odmówiła zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie gminy "[...]". W podstawie prawnej podjętej uchwały wskazano na art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 ze zm., dalej jako: u.s.g.), oraz art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. 2006r., Nr 123, poz. 858 ze zm., zwanej dalej: u.z.z.w.).
Na powyższą uchwałę skargę do tut. Sądu wniósł Wojewoda, żądając stwierdzenia jej nieważności. W uzasadnieniu skargi wskazano, że do organu nadzoru wpłynęły wnioski Kierownika Zakładu Gospodarki Komunalnej w "[...]" oraz Wójta Gminy "[...]" o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały, gdyż Rada odmawiając zatwierdzenia przedstawionych taryf nie wskazała przepisów prawa, które zostały naruszone. Wyjaśniono przy tym, że taryfy przedstawione przez Zakład Gospodarki Komunalnej zostały uprzednio zatwierdzone przez Wójta Gminy "[...]". Organ nadzoru wystąpił do Przewodniczącego Rady Gminy "[...]" o przestawienie stanowiska w sprawie oraz przedłożenie dokumentów dotyczących przedmiotowej sprawy. W odpowiedzi Przewodniczący Rady Gminy "[...]" wskazał że przedstawione przez Zakład Gospodarki Komunalnej taryfy zostały negatywnie zaopiniowane przez Komisję Budżetową, która wskazała na błędy występujące w wyliczeniu taryfy wynikające prawdopodobnie z zaniżonej ilości ścieków przyjmowanych przez nową oczyszczalnię. W tej sytuacji radni - nie zgadzając się z zaproponowanym wnioskiem o zatwierdzenie taryf - nie mając innych narzędzi legislacyjnych przyjęli uchwałę o odmowie ich zatwierdzenia. Wojewoda wskazał, że zgodnie z art. 24 ust. 5 u.z.z.w. rada gminy zatwierdza w drodze uchwały taryfy za zbiorowe odprowadzanie wody i zbiorowe odprowadzanie ścieków, które określa przedsiębiorstwo wodociągowo - kanalizacyjne (art. 20 ust. 1 ustawy). W myśl przywołanego przepisu do kompetencji rady gminy należy także podjęcie uchwały o odmowie zatwierdzenia taryf, lecz jedyną przesłanką uprawniającą organ gminy do przyjęcia takiej uchwały jest sporządzenie taryf niezgodnie z przepisami. Wojewoda podniósł także, że w orzecznictwie prezentowany jest pogląd, że brzmienie przepisu art. 24 ust. 5 u.z.z.w.
jednoznacznie wskazuje, że jest to norma o charakterze blankietowym. Cechą tego rodzaju przepisów jest to, że przewidują one powstanie określonych skutków prawnych, łącząc jednak ich zaistnienie z okolicznościami określonymi w innych przepisach. Tego typu normy nie rozstrzygają więc samodzielnie pewnych kwestii, lecz wydawane rozstrzygnięcia uzależniają od postanowień zawartych w innych przepisach. Taka dokładnie konstrukcja przyjęta została przez ustawodawcę w przypadku art. 24 ust. 5 u.z.z.w. Przepis ten nie wskazuje w jakich konkretnie przypadkach może dojść do odmowy zatwierdzenia taryf, lecz uzależnia podjęcie uchwały od stwierdzenia, że taryfy sporządzono niezgodnie z przepisami. Aby zatem ocenić, czy taryfy zostały sporządzone niezgodnie z przepisami należy sięgnąć do norm, które wyznaczają standardy legalności taryf lub inaczej, określają standardy według których taryfy mają być sporządzone. To zaś oznacza, że rada gminy podejmując uchwałę o odmowie zatwierdzenia taryf musi wskazać konkretne przepisy, które zostały naruszone przez przedsiębiorstwo wodociągowo - kanalizacyjne przy sporządzaniu taryf" (wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 czerwca 2008r., sygn. II SA/Gl 312/08). Przepisy te powinny być wskazane w podstawie prawnej lub w uzasadnieniu uchwały, który może mieć formę załącznika do uchwały i stanowić jej integralną część (wyrok NSA z dnia 5 marca 2009r., sygn. IIOSK 1824/08). Wskazano, że w niniejszej sprawie Rada Gminy odmawiając zatwierdzenia taryf nie wskazała żadnego przepisu ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, ani też przepisu aktu wykonawczego do tej ustawy tj. rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 28 czerwca 2006r. w sprawie określenia taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz. U. Nr 127, poz. 886), które naruszone byłyby przy sporządzeniu przedstawionych jej taryf. Rada powołała się jedynie ogólnie na błędy występujące w wyliczeniu taryfy, wynikające prawdopodobnie z zaniżonej ilości ścieków.