Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji mieszkaniowej przy ul. J.K.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant sekretarz sądowy Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2019 r. sprawy ze skargi G. N., R. M. na uchwałę Rady Miasta z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji mieszkaniowej przy ul. J.K. I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Burmistrza na rzecz skarżących solidarnie kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. zasądza od Burmistrza na rzecz R. M. kwotę 497 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/6

W skardze na uchwałę nr "[...]" Rady Miasta "[...]" (dalej: Rada) z dnia "[...]" w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji mieszkaniowej przy ul. "[...]", R. M. i G. N. (dalej: skarżący) wnieśli o stwierdzenie jej nieważności w całości oraz o zasądzenie od organu na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazali, że zaskarżoną uchwałą Rada, na skutek ich wniosku, odmówiła ustalenia lokalizacji planowanej przez nich inwestycji mieszkaniowej. Stwierdzili, że w porządku obrad sesji Rady zwołanej na dzień "[...]" przewidziano podjęcie uchwały o następującej treści § 1: "Ustala się lokalizację/odmawia się ustalenia lokalizacji inwestycji mieszkaniowej...". Do projektu tej uchwały załączono uzasadnienie. Jak jednak wynika z nagrań obrad Rady w dniu sesji radni otrzymali również drugi projekt uchwały w tej sprawie, który stanowił wyłącznie, że: "Odmawia się ustalenia inwestycji mieszkaniowej..." i nie zawierał on uzasadnienia. Nie został też wprowadzony do porządku obrad wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 20 ust. 1a ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018r., poz. 994 ze zm.) dalej: u.s.g. Pod głosowanie poddano tylko pierwszy projekt uchwały najpierw w wariancie ustalającym, a następnie w wariancie odmawiającym ustalenia lokalizacji inwestycji mieszkaniowej. Skarżący otrzymali natomiast uchwałę o treści przedstawionej radnym w dniu sesji, która jako, że nie została przekazana radnym w trybie art. 20 ust. 1 u.s.g. i nie została wprowadzona do porządku obrad Rady w trybie art. 20 ust. 1a u.s.g., dotknięta jest wadą nieważności.

W dalszej kolejności skarżący podkreślili, że stosownie do § 67 ust. 3 uchwały nr "[...]" Rady Miejskiej w "[...]" z dnia "[...]" w sprawie uchwalenia Statutu Gminy - Miasto "[...]" ("[...]") dalej: Statut Gminy, projekt uchwały powinien być przedłoży Radzie wraz z uzasadnieniem, w którym należy wskazać potrzebę podjęcia uchwały oraz informację o skutkach finansowych jej realizacji. Zauważali, że projekt drugiej uchwały nie zawierał uzasadnienia, projekt pierwszej - zawierał natomiast uzasadnienie, lecz dla obydwu wariantów było ono takie same. Uzasadnienie to, podpisane przez Burmistrza Miasta "[...]" (dalej: Burmistrz), zostało załączone do uchwały otrzymanej przez skarżących. Burmistrz nie ma jednak umocowania do podpisywania uchwał rady gminy, a ponadto nie był to projekt uzasadnienia do uchwały, która jest przedmiotem niniejszej skargi. Sama zaś jego treść zawiera jedynie opis przedmiotu wniosku, przebieg procedury uzyskiwania opinii i uzgodnień oraz brzmienie art. 7 ust. 4 ustawy z 5 lipca 2018r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (Dz. U. z 2018r., poz. 1496) dalej: specustawa mieszkaniowa. Skarżący stwierdzili, że podjęcie uchwały niezgodnie ze wskazanym zapisem statutowym oznacza naruszenie prawa. Obowiązek przedkładania radnym uzasadnienia do projektów uchwał należy traktować bowiem jako konieczny element procedury uchwałodawczej, a także jako element który pozwala organowi nadzoru oraz sądowi administracyjnemu przeprowadzić kontrolę legalności podjętej uchwały.

Strona 1/6