Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie świadczenia wychowawczego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2019 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/6

W dniu 30 sierpnia 2018 r., do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w "[...]" wpłynął wniosek M. S. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na syna J. S. We wniosku wskazano, iż w skład rodziny wchodzą 4 osoby tj. M. S. - wnioskodawca, J. G. - partnerka wnioskodawcy, J. S. - syn oraz M. S. - syn wnioskodawcy z pierwszego małżeństwa z M. S. (które zostało rozwiązane przez rozwód na mocy orzeczenia Sądu Okręgowego, zmienionego w części wyrokiem Sądu Apelacyjnego).

Decyzją z dnia "[...]" Prezydent "[...]" odmówił ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego wnioskowanego na J. S. na okres od 1 października 2018 r. do 30 września 2019 r. W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że powodem odmowy przyznania świadczenia była ocena organu, że w okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie można przyjąć sprawowania opieki naprzemiennej przez rozwiedzionych rodziców nad synem M. S. Tym samym, organ uznał, że w skład rodziny wnioskodawcy nie wchodzi syn M. S. w rozumieniu definicji rodziny określonej w art. 2 pkt 16 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Organ wyjaśnił, iż opiekę naprzemienną należy wiązać z sytuacją, w której z orzeczenia sądu wynika, że rodzice rozwiedzeni lub żyjący w separacji bądź żyjący w rozłączeniu, sprawują opiekę nad wspólnym dzieckiem na przemian, w mniej więcej równych, powtarzających się, następujących po sobie okresach i że obojgu rodzicom pozostawiono władzę rodzicielską.

Łączy się to z rzeczywistym zamieszkiwaniem dziecka z obojgiem rodziców, na przemian. Organ wskazał też, że ustalenie w sprawie opieki naprzemiennej powinno wynikać z orzeczenia sądu (wyroku rozwodowego czy postanowienia w przedmiocie ustalenia kontaktów z dzieckiem), a nie może wynikać z oświadczenia (wyjaśnienia) wnioskującego o przyznanie świadczenia wychowawczego. Wskazano, że badanie przez organ administracji sprawy faktycznego sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej, utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez skarżącego, miejsca pobytu dziecka nie zastępuje wymaganego przez ustawę orzeczenia sądu. Dlatego też w realiach przeprowadzonych ustaleń i dokumentów brak było obiektywnych podstaw do przyjęcia, że dziecko M. S. pozostaje pod opieką naprzemienną obojga rodziców.

W odwołaniu od powyższej decyzji M. S. zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 5 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, poprzez jego niezastosowanie w okolicznościach niniejszej sprawy i nieustalenie jego prawa do świadczenia wychowawczego na syna J. S. oraz art. 2 pkt 16 w/w ustawy poprzez jego niezastosowanie i uznanie przez organ, że w sprawie nie zachodzi przypadek opieki naprzemiennej obojga rodziców nad synem M. S., przy czym organ nie uwzględnił faktu rzeczywistego sprawowania opieki nad dzieckiem przez oboje rodziców, wynikającego z treści prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego. Ponadto, odwołujący się zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów postępowania, mających istotny wpływ na treść decyzji, w szczególności art. 7, art. 8, art. 75 § 1, art. 77 § 1, art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez wydanie decyzji na podstawie nieprawidłowo ustalonego stanu faktycznego, z pominięciem zakresu przyczyniania się ojca do utrzymania syna M. S. i sposobu roztoczenia opieki nad dzieckiem; naruszenie przepisu art. 10 k.p.a., poprzez niezawiadomienie strony o zgromadzeniu materiału dowodowego i możliwości zapoznania się z tym materiałem; nieuwzględnienie jego oświadczenia wraz z wnioskiem z dnia 30 sierpnia 2018 r. Zarzucił również naruszenie art. 8 k.p.a. poprzez nieuwzględnienie zapadłych wcześniej na tle takiego samego stanu prawnego i faktycznego orzeczeń, tj. wyroku WSA w Olsztynie sygn.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze