Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Dywity w przedmiocie szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia udzielających schronienia osobom bezdomnym stwierdza nieważność § 6 zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lipca 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Gminy Dywity z dnia 23 stycznia 2018 r., Nr XXXVII/307/18 w przedmiocie szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia udzielających schronienia osobom bezdomnym stwierdza nieważność § 6 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/3

Rada Gminy Dywity w dniu 23 stycznia 2018 r. podjęła uchwałę nr XXXVII/307/18 w sprawie szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia udzielających schronienia osobom bezdomnym.

W § 6 chwały stwierdzono, że ze względu na zwiększone wydatki związane z trudną sytuacją zdrowotną, osobistą lub realizacją indywidualnego planu wychodzenia z bezdomności, osoba lub rodzina ubiegająca się o skierowanie bądź przebywająca w ośrodku wsparcia może być częściowo lub całkowicie zwolniona z ponoszenia opłat za okres wynikający z okoliczności sprawy. Zwolnienie częściowe lub całkowite z opłaty następuje na wniosek osoby bądź rodziny ubiegającej się o skierowanie lub przebywającej w ośrodku wsparcia.

Skargę na powyższą uchwałę wywiódł Wojewoda Warmińsko - Mazurski (dalej jako: "skarżący") wnosząc o stwierdzenie nieważności tej uchwały w części dotyczącej § 6.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, że w świetle przepisów ustawy o pomocy społecznej ustawodawca przyjął jako zasadę obowiązek ponoszenia opłaty za pobyt w ośrodku wsparcia. Jednocześnie wskazał on sytuacje w których dopuszczalne jest odstąpienie od żądania zwrotu należności z tego tytułu, a także stosowania ulg w spłacie. Skoro zatem kwestia możliwości zastosowania obniżek opłat za pobyt w ośrodku wsparcia uregulowana została w ustawie, a nadto przepis art. 97 ust. 5 ustawy nie zawiera upoważnienia do określenia przez organ stanowiący gminy zasad obniżania opłat za pobyt w ośrodkach wsparcia to należy stwierdzić, iż Rada wprowadzając takie postanowienia wykroczyła poza delegację ustawową.

W odpowiedzi na skargę Gmina wniosła o jej oddalenie.

W uzasadnieniu odpowiedzi wskazano, że Rada Gminy w przedmiotowej uchwale określiła szczegółowo zasady naliczania odpłat uzależniając wysokość ponoszonej odpłatności osoby skierowanej do ośrodka wsparcia od kryterium dochodowego. Unormowanie § 6 dotyczy przesłanek całkowitego lub częściowego zwolnienia z ponoszenia opłat, uregulowanie to jest prawidłowe, gdyż właśnie brak uregulowania w tej materii prowadziłby do nieprawidłowej i istotnie naruszającej prawo delegacji ustawowej. Rozporządzeniem Ministra Rodziny, Pacy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2018 r. wprowadzono minimalne standardy podstawowych usług świadczonych w schroniskach dla bezdomnych i ponoszona odpłatność wynikająca z uchwały obejmuje zakres usług objętych standardem. W każdym indywidualnym przypadku mogą zachodzić szczególne okoliczności, które będą uzasadniały częściowe lub całkowite zwolnienie z odpłatności na etapie wydania decyzji kierującej lub w trakcie pobytu. Odmienną materię reguluje art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, gdyż daje on podstawę do odstąpienia od żądania zwrotu należności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych ( Dz. U. z 2017 r. poz. 2188 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje w zakresie swej właściwości kontrolę pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a.") wskazuje, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie między innymi w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej.

Strona 1/3