Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miasta z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu położonego "[...]" pomiędzy ulicami: "[...]" oddala skargę.
Rada Miasta O, na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 z późn.zm) dalej: u.p.z.p. i art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 z późn.zm) dalej: u.s.g., po stwierdzeniu, że plan nie narusza ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta O, podjęła dnia "[...]" r. Uchwałę Nr "[...]" w sprawie uchwalenia "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu położonego w O pomiędzy ulicami: B, A, D i granicą Miasta, część A".
Na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie złożył Wojewoda W (dalej: Wojewoda), na podstawie art. 93 ust. 1 i 2 u.s.g., wnosząc o stwierdzenia nieważności uchwały Nr "[...]" Rady Miasta O w całości.
W uzasadnieniu podano, że w trakcie badania legalności przedłożonej wraz z uchwałą dokumentacji planistycznej skarżący stwierdził uchybienia stanowiące istotne naruszenie prawa, co przesądza o konieczności stwierdzenia nieważności uchwały w całości. Gmina realizując przysługujące jej władztwo planistyczne ma prawo uchwalać miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ale jedynie przy zachowaniu zasad i trybu jego sporządzania, określonych ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Analiza przedmiotowej uchwały wykazała, że Prezydent O, jako organ właściwy do sporządzania projektu planu miejscowego dokonując szeregu czynności nie wystąpił do ministra do spraw środowiska o opinię.
Procedura uchwalania planu zagospodarowania przestrzennego zawarta w art. 17 u.p.z.p. jest ściśle określona i zgodnie z tym przepisem wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego kolejno podejmuje czynności wymienione w tym przepisie. Zgodnie z art. 17 pkt 6 lit. a tiret 4 u.p.z.p., organ sporządzający projekt planu zagospodarowania przestrzennego winien wystąpić o opinię do właściwych organów administracji geologicznej w zakresie udokumentowanych złóż kopalin i wód podziemnych.
Wskazano, że w granicach obszaru opracowania przedmiotowego planu miejscowego znajduje się udokumentowany Główny Zbiornik Wód Podziemnych nr "[...]" wraz z ustanowionymi obszarami ochronnymi, a także subzbiornik "W" nr"[...]". W myśl art. 161 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2016r. poz. 1131 z późn.zm) dalej: P.g.i.g., do ministra właściwego do spraw środowiska, jako organu administracji geologicznej pierwszej instancji, należą sprawy związane z zatwierdzaniem projektów robót geologicznych oraz dokumentacjami geologicznymi, dotyczące między innymi określania warunków hydrogeologicznych w związku z ustanawianiem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych. Powyższe stanowisko potwierdza pismo Głównego Geologa Kraju z dnia "[...]"r. znak: "[...]" oraz wyrok NSA z dnia 26 lipca 2016r. sygn. II OSK 338/16. Z pisma tego wynika, że projekt planu miejscowego w takich uwarunkowaniach, winien być przekazany do zaopiniowania ministrowi środowiska. Z analizy dokumentacji planistycznej wynika, iż projekt planu wysłano w tym zakresie jedynie do urzędu marszałkowskiego - geologa wojewódzkiego. Brak zasięgnięcia opinii właściwego organu powoduje, że został naruszony tryb sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W ocenie Wojewody powyższe okoliczności pozwalają na stwierdzenie, że działania organów wyczerpały dyspozycje art. 28 ust. 1 u.p.z.p.