Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Powiatu z dnia "[...]", nr "[...]" w sprawie określenia szczegółowych warunków umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstępowania od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej stwierdza nieważność § 3, § 4 ust. 2, ust. 3, ust. 4, ust. 5, § 5 ust. 2, ust. 6, § 6 ust. 2, ust. 3, ust. 4 oraz § 7 zaskarżonej uchwały.
Rada Powiatu w Elblągu, powołując się na art. 194 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 697 ze zm.), podjęła uchwałę Nr XXXI/16/2018 z dnia 16 marca 2018 r. w sprawie określenia szczegółowych warunków umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstępowania od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej.
Skargę na ww. uchwałę wywiódł Wojewoda, wnosząc o stwierdzenie nieważności co do § 3, § 4 ust. 2, ust. 3, ust. 4, ust. 5, § 5 ust. 2 i ust. 6, § 6 ust. 2, ust. 3, ust. 4 oraz § 7 tej uchwały. W uzasadnieniu skargi podniesiono, że norma kompetencyjna zawarta w ww. przepisie, przewiduje, iż rada powiatu określa, w drodze uchwały, szczegółowe warunki umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstępowania od ustalenia opłaty, o której mowa w art. 193 ust. 1. W ocenie wojewody rada powiatu jest upoważniona wyłącznie do określenia szczegółowych warunków umorzenia, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstąpienia od ustalenia miesięcznej opłaty za pobyt w pieczy zastępczej. Postanowienia wykraczające poza ten zakres muszą zostać uznane za niezgodne z treścią przyznanej organowi stanowiącemu kompetencji. Określenie warunków, na jakich dopuszczalne będzie zastosowanie konkretnej ulgi, stanowi podstawę materialnoprawną, a nie proceduralną, działania starosty. W odniesieniu do prowadzonego postępowania w sprawie zastosowania określonej ulgi w opłacie za pobyt w pieczy zastępczej będą miały zastosowanie przepisy procedury administracyjnej, dotyczącej postępowania dowodowego, w tym przepisy kodeksu postępowania administracyjnego (np. art. 75 § 1 kpa, art. 83 § 3 kpa i innych). Postępowanie administracyjne będzie prowadzone w tym przypadku przez starostę i to do niego należeć będzie ustalenie, jakiego rodzaju środki dowodowe uzna za konieczne dla potwierdzenia spełnienia warunków do zastosowania ulgi.
W ocenie wojewody do postanowień przedmiotowej uchwały, które regulują sposób prowadzenia przez starostę postępowania administracyjnego - a tym samym wykraczają poza delegację ustawową, określoną w art. 194 ust. 2 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej - w sprawie umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstępowania od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej, należą przepisy § 3, § 4 ust. 2, ust. 3, ust. 4, ust. 5, § 5 ust. 2 i ust. 6, § 6 ust. 2, ust. 3, ust. 4 oraz § 7.
W ocenie organu nadzoru, Rada Powiatu, przyjmując kwestionowane postanowienia uchwały, wyszła poza zakres przekazanego jej upoważnienia z art. 194 ust. 2 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, a także naruszyła przepisy postępowania administracyjnego uregulowane w Kodeksie postepowania administracyjnego, w szczególności art. 75 § 1 kpa. Rada tym samym przekroczyła kompetencję własną i jednocześnie naruszyła uprawnienia podmiotu, wydającego decyzję administracyjną na mocy art. 194 ust 1 powyższej ustawy. Objęcie przedmiotową uchwałą innych spraw niż wskazane w powyższej normie kompetencyjnej jest w ocenie organu nadzoru niedopuszczalne, gdyż normy kompetencyjne powinny być interpretowane w sposób ścisły, bez możliwości stosowania wykładni rozszerzającej.