Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2010 r. sprawy ze skargi R. K. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie opinii w sprawie licencji pracownika ochrony I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Komendanta Wojewódzkiego Policji na rzecz skarżącego R. K. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że Komendant Powiatowy Policji postanowieniem z dnia "[...]" zaopiniował negatywnie R. K. ubiegającego się o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano na dwie interwencje w domu skarżącego i fakt chodzenia ze sznurem w czasie jednej z nich i grożenie popełnieniem samobójstwa. Organ podniósł także, że do czerwca 2009 r. R. K. był objęty nadzorem w ramach procedury "[...]", a jego zachowanie uległo poprawie dopiero po złożeniu przez żonę zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Aktualnie R. K. zachowuje się prawidłowo, nie nadużywa alkoholu, nie prowokuje sytuacji konfliktowych, ale przesłanką uniemożliwiającą wydanie pozytywnej opinii w sprawie jest udokumentowany w komendzie policji fakt skłonności samobójczych.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożył R. K., który zanegował to, że posiada jakiekolwiek skłonności samobójcze i nie rozumie tego na jakich dokumentach oparł się organ wydający opinię. Komendant mógł się oprzeć jedynie na opinii interweniujących policjantów, czym zakwestionował wydane świadectwo lekarskie, wydane po badaniu przeprowadzonym przez psychologa i psychiatrę.
Komendant Wojewódzki Policji postanowieniem z dnia "[...]" utrzymał w mocy postanowienie Komendanta Powiatowego Policji z dnia "[...]" dotyczące negatywnej opinii o R. K. ubiegającym się o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia..
W motywach postanowienia opisano okoliczności, na które wskazał organ I instancji, stwierdzając, że opiniowany od lutego 2008 r. do stycznia 2009 r. będąc pod wpływem alkoholu znęcał się fizycznie i psychicznie nad żoną i synem, w tym czasie zachowanie R. K. była naganne. Organ opiniujący miał obowiązek odnieść się do zachowania i postawy skarżącego w dłuższym przedziale czasowym, bowiem tylko wówczas mógł określić, czy jego zachowanie jest pozytywne czy negatywne. W przypadku R. K. dopiero w czerwcu 2009 r. została zakończona procedura "[...]" Upłynął zatem zbyt krótki czas, by stwierdzić, czy zdarzenia z 2008 r. i 2009 r. miały charakter krótkotrwały i incydentalny. Sformułowanie organu I instancji dotyczące skłonności samobójczych nie było właściwe, na treść opinii nie miało też znaczenia wykroczenie drogowe.
Skargę na to postanowienie wywiódł do sądu R. K. i wniósł o zbadanie sprawy i wydanie sprawiedliwego wyroku. Skarżący podkreślił, że nigdy nie miał przedstawionych zarzutów z art. 207 k.k., a w sprawie zapadło postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. W ocenie skarżącego pomylone zostały procedury, gdyż rzeczą niedopuszczalną jest stawianie zarzutów w postępowaniu administracyjnym, niezrozumiały jest również zabieg prostowania dat w postanowieniu organu I instancji. Organ odwoławczy w zasadzie pominął zarzut dotyczący skłonności samobójczych i nie zwrócił uwagi na to, że był to główny powód wydania negatywnej opinii, zaś Komendant Powiatowy Policji sformułowaniem tym przekroczył swoje uprawnienia, działając na szkodę skarżącego. Nie ma aktu prawnego, który nakazywałby badać określony przedział czasowy przy ubieganiu się o wydanie licencji pracownika ochrony i urzędnik nie może ustalać go w sposób dowolny. Skarżący zakwestionował też prowadzoną wobec niego procedurę "[...]", natomiast brak pozytywnych informacji o nim w postanowieniu organu odwoławczego, znajdujących się w postanowieniu Komendanta Powiatowego, świadczy, że opinia nie jest obiektywna.