Dnia 26 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2014 roku sprawy ze skargi H. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie uznania wypłaconego zasiłku pielęgnacyjnego jako nienależnie pobranego 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2/ zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz H. H. kwotę 257 złotych (słownie: dwieście pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3/ orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] działający z upoważnienia Burmistrza Miasta Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej orzekł, że kwota zasiłku pielęgnacyjnego wypłacona H.H. w okresie od 1 sierpnia 2009 r. do 28 lutego 2013 r. w wysokości 6.579,00 zł była nienależnie pobranym świadczeniem rodzinnym. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 30 ust. 2-9 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. Nr 228, poz. 2255 ze zm.) zwanej dalej: u.ś.r.
W uzasadnieniu wyjaśniono, że po rozpatrzeniu wniosku o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego, decyzją z dnia [...] Burmistrz Miasta przyznał H.H. świadczenie w formie zasiłku pielęgnacyjnego na okres od 1 września 2005 r. na stałe w związku z ustalonym znacznym stopniem niepełnosprawności. W dniu 27 marca 2013 r. do organu wpłynęło pismo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z informacją, że od dnia 1 sierpnia 2009 r. H.H. ma ustalone prawo do dodatku pielęgnacyjnego. W tej sytuacji, zdaniem organu, zasiłek pielęgnacyjny przysługiwał H.H. jedynie do 31 lipca 2009 r., gdyż zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego. Zatem kwota zasiłku pielęgnacyjnego wypłaconego za okres od 1 sierpnia 2009 r. do 28 lutego 2013 r. jest świadczeniem nienależnie pobranym.
Od decyzji tej H.H. wniosła odwołanie podnosząc, że jest inwalidką I grupy, podopieczną MOPS-u, ma poważne trudności ze rozumieniem treści kierowanych do niej pism, gdyż jest w nich wiele nieścisłości.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu stwierdzono, że zasiłek pielęgnacyjny i świadczenie pielęgnacyjne są równoważnymi świadczeniami, nabycie prawa do dodatku pielęgnacyjnego przekreśla prawo do zasiłku pielęgnacyjnego. Skarżąca od 1 sierpnia 2009 r., tj. od osiągnięcia 75 lat pobiera dodatek pielęgnacyjny. Wniosek o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego, który został przez nią złożony 25 września 2005 r., zawierał prawidłowe pouczenie o nieprzysługiwaniu zasiłku pielęgnacyjnego osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego. Skarżąca w części II tego wniosku oświadczyła, że zapoznała się z warunkami uprawniającymi do zasiłku pielęgnacyjnego i że nie jest uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego, co potwierdziła własnoręcznym podpisem. Ponadto organ I instancji w decyzji z dnia [...] oraz w decyzji z dnia [...] zmieniającej decyzję z dnia [...] pouczył skarżącą o obowiązku powiadomienia o zmianach mających wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych. Dodatek pielęgnacyjny skarżąca zaczęła pobierać od sierpnia 2009 r., nie można zatem mówić o zapomnieniu udzielonego pouczenia na skutek znacznego upływu czasu. Kolegium wskazało, że skarżąca od 1 sierpnia 2009 r. do 28 lutego 2013 r. pobierała jednocześnie zasiłek i dodatek pielęgnacyjny. Zasadnie zatem organ I instancji ustalił, że pobierany przez nią w tym okresie zasiłek pielęgnacyjny jest świadczeniem nienależnym. Nie można jednocześnie uznać, że świadczenie zostało przyznane w wyniku nierzetelnego wykonywania obowiązku przez urzędnika.