Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o udzieleniu zezwolenia na prowadzenie schroniska dla bezdomnych zwierząt oddala skargę.
Decyzją z dnia "[...]" Wójt Gminy G. zezwolił A. K., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo P., w B., na prowadzenie działalności w zakresie prowadzenia schroniska dla bezdomnych zwierząt w miejscowości G., wskazując jako obszar działalności objętej zezwoleniem - schronisko dla bezdomnych zwierząt zlokalizowane przy nieruchomości B w G.
Pismem z dnia "[...]" Stowarzyszenie O., organizacja pożytku publicznego, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, wniosła o wszczęcie postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji z powodu wydania jej z rażącym naruszeniem prawa poprzez brak określenia obszaru działalności objętej zezwoleniem. Podniesiono, że przedmiotowe zezwolenie nie zawiera wskazania obszaru działalności objętej zezwoleniem, lecz jedynie położenie schroniska dla bezdomnych zwierząt - zlokalizowanego przy nieruchomości B. W ocenie Stowarzyszenia pominięcie w treści decyzji określenia obszaru działalności schroniska pozostaje w oczywistej sprzeczności z przepisem art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który nakazuje obligatoryjne zawarcie takiego określenia w zezwoleniu. Zdaniem Stowarzyszenia określenie obszaru działalności jest merytorycznym przedmiotem wniosku oraz istotną treścią decyzji o zezwoleniu, a brak określenia "obszaru" powoduje zjawisko nieograniczonego przyjmowania do jednego schroniska zwierząt z wielu gmin i przepełniania schronisk, wbrew względom właściwej opieki nad nimi. Wskazano, że wprawdzie żaden przepis ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie precyzuje, że regulacja usług komunalnych wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 3 i 4 zamyka się w terytorium gminy, lecz wynika to nieodparcie z wykładni tych przepisów, gdyż zadanie opieki nad bezdomnymi zwierzętami, ich wyłapywania i umieszczania w schroniskach ustawodawca przypisał gminom.
Postanowieniem z dnia "[...]". Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. wszczęło z urzędu postępowanie w sprawie nieważności wyżej wskazanej decyzji i dopuściło do udziału w nim Stowarzyszenie O.
Decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy G. z dnia "[...]" W uzasadnieniu wskazano, że instytucja stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej stanowi odstępstwo od zasady stabilności prawomocnych orzeczeń. Podniesiono, że w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji organ nadzoru nie może rozpatrywać sprawy co do jej istoty, tak jak w postępowaniu odwoławczym. Podkreślono także, że w kwestii oceny "rażącego naruszenia prawa" istnieje jednolita i jednomyślna linia orzecznictwa sądowoadministracyjnego, że o rażącym naruszeniu prawa można mówić tylko wówczas, gdy proste zestawienie treści rozstrzygnięcia z treścią zastosowanego przepisu prawa wskazuje na ich oczywistą niezgodność. Dla stwierdzenia, że decyzja została podjęta z rażącym naruszeniem prawa nie wystarczy, że dokonano błędnej wykładni prawa, ale niezbędne jest wykazanie, że przekroczenie prawa nastąpiło w sposób jasny i niedwuznaczny. Wskazano, że z brzmienia regulacji art. 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynika, iż zezwolenie na prowadzenie działalności, w tym na prowadzenie schronisk dla bezdomnych zwierząt, a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części powinno m.in. określać przedmiot i obszar działalności objętej zezwoleniem. Wskazano, że powołana ustawa nie zawiera legalnej definicji pojęcia obszaru działalności objętej zezwoleniem, a zatem znaczenie tego pojęcia możliwe jest do określenia poprzez dokonanie wykładni. Podano, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym przedstawiany jest pogląd, iż pojęcie "obszar działalności objętej zezwoleniem" nie odnosi się do miejsca pochodzenia zwierząt objętych opieką schroniska, a wyłącznie do miejsca położenia schroniska, jako obiektu prowadzenia działalności polegającej na zapewnieniu opieki bezdomnym zwierzętom. Wskazano, że zezwolenie jest formą reglamentacji działalności gospodarczej prowadzonej w związku z nałożonym na gminę obowiązkiem zapewnienia opieki bezdomnym zwierzętom i ich wyłapywania, a publiczny charakter tego zadania własnego oraz obowiązek spełnienia wymagań określonych w uchwale rady gminy uprawnia do stwierdzenia, że "obszar działalności objętej zezwoleniem" to obszar zamykający się w granicach gminy, w której zadanie będzie realizowane. Podniesiono, że rozumienie pojęcia określonego w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy w orzecznictwie nie jest jednolite. Aby określić znaczenie pojęcia wymagane jest przeprowadzenie wykładni, która prowadzi do różnych wniosków znaczeniowych. Zatem rozumienie wskazanego pojęcia na gruncie ustawy o czystości i porządku w gminach oraz ustaw pokrewnych nie jest jednoznaczne i dlatego nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji. Wskazano ponadto, że organ badał także, czy nie zaistniały inne przesłanki do stwierdzenia nieważności, niż te wskazywane przez wnioskodawcę.