Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2017 r. sprawy ze skargi J. R. na decyzję Dyrektora Izby z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary za przejazd pojazdem nienormatywnym oddala skargę.
Naczelnik "[...]" Urzędu Celno - Skarbowego w "[...]" (dalej jako: "organ pierwszej instancji"), decyzją z dnia 28 kwietnia 2017 r., nałożył na "[...]" (dalej jako: "skarżący"), karę pieniężną w wysokości 15.000 zł z uwagi na wykonywanie przejazdu pojazdem nienormatywnym i wezwał do uiszczenia nałożonej kary pieniężnej w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego w Nowym Targu.
Organ pierwszej instancji ustalił bowiem, że w dniu 20 listopada 2012 r. pojazd samochodowy "[...]", przekraczał granicę na drogowym przejściu granicznym w Bezledach, na drodze nr 51, po której mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku na pojedynczej osi do 10 t. W trakcie tej czynności funkcjonariusze celni w Oddziale Celnym w Bezledach, dokonali pomiarów nacisków osi i masy całkowitej pojazdu. W czynnościach kontrolnych uczestniczył kierowca pojazdu. Wobec stwierdzenia elektroniczną wagą samochodową do wyznaczania dynamicznego obciążenia osi kół pojazdu "[...]", przekroczenia dopuszczalnego nacisku na drugiej, napędowej osi o 2.340 kg system automatycznie wygenerował protokół z kontroli pojazdu przekraczającego granicę państwa przy wyjeździe z terytorium RP. Dokonano powtórnego ważenia pojazdu, który wykazał przekroczenie nacisku na tą samą oś o 2.690 kg. Organ pierwszej instancji zaznaczył, że w aktach sprawy znajduje się kopia świadectwa legalizacji powtórnej opisanej wyżej wagi. Podał, że dla zapewnienia prawidłowego wjazdu na urządzenie pomiarowe zamontowane są oznaczenia wskazujące sposób wykonania przejazdu, a wynik ważenia uzyskiwany jest za pomocą programu komputerowego. Waga została wyposażona w system automatycznej sygnalizacji błędów pomiaru. Zaznaczył, że z protokołu ważenia pojazdu nie wynikało, aby podczas dokonywania pomiaru waga sygnalizowała jakiekolwiek nieprawidłowości. Wynik przeprowadzonego pomiaru wskazał przekroczenia na drugiej osi o 2.340 i 2.690 kg, które stanowiły odpowiednio 23,4% i 26,9% wartości. Ponieważ naciski przekroczyły 20 % dopuszczonej wartości, ustalono karę pieniężną w wysokości 15.000 zł, stosownie do art. 140aa ust. 1 i art. 140ab ust. 1 pkt 3 lit. c ustawy Prawo o ruchu drogowym.
W ocenie organu pierwszej instancji w sprawie brak było podstaw do zastosowania art. 140aa ust. 4 pkt. 2 Prawa o ruchu drogowym, gdyż przedmiotem transportu były zapakowane i umieszczone na paletach "[...]". Ponadto, z opisu załadunku przedstawionego przez skarżącego nie wynikało, aby skarżący podjął jakiekolwiek działania mające na celu zapobieżenie sytuacji ewentualnego przekroczenia nacisku na osie. Organ celny zaznaczył, że skarżący bez pomiaru na wadze podjął decyzję o wyjeździe w trasę podejmując jednocześnie ryzyko związane z tym przewozem. Wobec powyższego organ nie dopatrzył się spełnienia także przesłanek wynikających z art. 140 aa ust. 4 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym.
W złożonym odwołaniu skarżący zarzucił, że organ pierwszej instancji pominął fakt, iż od końca roku, w którym miało miejsce opisane w decyzji naruszenie, upłynęło ponad 3 lata, zatem zobowiązanie objęte kwestionowaną decyzją nie powstało i nie może być egzekwowane. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, skarżący wywiódł, że do naruszenia przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym zastosowanie ma art. 68 §1 Ordynacji podatkowej. Stwierdził, że skoro do zarzucanego naruszenia art. 140aa § 1 Prawo o ruchu drogowym doszło w dniu 20 listopada 2012 r., to 3-letni termin, o którym mowa w art. 68 §1 Ordynacji podatkowej, upłynął z końcem 2016 r. Zaskarżona decyzja została zaś doręczona w dniu 5 maja 2017 r., a więc po upływie terminu przedawnienia. Powoduje to, iż zobowiązanie objęte tą decyzją nie powstało, zatem decyzja ta powinna zostać uchylona, a postępowanie umorzone.