Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2018 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych uchyla zaskarżoną decyzję.
Z przekazanych Sądowi akt administracyjnych sprawy wynika, że J. S. (dalej jako: "skarżąca) korzystała z prawa do zasiłku rodzinnego wraz z dodatkami na czworo dzieci w okresach zasiłkowych: 2010/2011, 2011/2012 i 2012/2013. Na podstawie decyzji Burmistrza z dnia "[...]" 2010 r. wypłacono skarżącej z tego tytułu za okres od 1 listopada 2010 r. do 31 października 2011 r. łącznie kwotę 6.788 zł. Następnie na podstawie decyzji Burmistrza z dnia "[...]" 2011 r. wypłacono skarżącej w okresie od 1 listopada 2011 r. do 31 października 2012 r. w sumie 6.197 zł oraz w oparciu o decyzję z dnia "[...]" 2012 r. skarżąca pobrała w okresie od 1 listopada 2012 r. do 31 października 2013 r. łącznie kwotę 5.850 zł.
W maju 2013 r. Marszałek Województwa (dalej jako: "Marszałek", "organ I instancji") ustalił, że od 3 lutego 2010 r. wobec dzieci skarżącej mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w sprawie świadczeń rodzinnych, w związku z otrzymaniem za te okresy świadczeń rodzinnych na dzieci w Niemczech. Okoliczność ta stanowiła podstawę do unieważnienia powyższych decyzji przyznających świadczenia z uwagi na brak właściwości Burmistrza do orzekania w sprawie. Następnie Marszałek Województwa odmówił przyznania wnioskowanych świadczeń rodzinnych na podane okresy zasiłkowe i odrębnymi decyzjami uznał, że skarżąca nienależnie pobrała te świadczenia. Marszałek wydał dwie decyzje stwierdzające nienależne pobranie świadczeń. Najpierw decyzją z dnia "[...]" 2014 r. orzekł, że w okresie od 1 listopada 2011 r. do 31 października 2012 r. oraz od 1 stycznia 2013 r. do 31 października 2013 r. skarżąca pobrała nienależnie łącznie kwotę 12.047 zł. Natomiast decyzją z dnia "[...]" 2015 r. stwierdził nienależne pobranie świadczeń rodzinnych w kwocie 6.788 za okres od 1 listopada 2010 r. do 31 października 2011 r.
W maju 2015 r. organ I instancji zwrócił się do Familienkasse w Niemczech z wnioskiem o potrącenie zaległych kwot wyrównań/bieżących płatności i zwrot świadczeń.
W dniu 30 listopada 2015 r. na konto MOPS wpłynęły trzy przelewy od Familienkasse na kwotę: 1.067,92 EUR (kwota zaksięgowania 4.423,65 PLN według kursu 1EUR= 4,1423 PLN) - w tytule FEB 12-OKT 12; 1.347,62 EUR (kwota zaksięgowania 5.582,25 PLN według kursu 1EUR= 4,1423 PLN) - w tytule JAN 13- OKT 13 oraz 1.486,94 EUR (kwota zaksięgowania 6.159,35 PLN według kursu 1EUR= 4,1423 PLN) - w tytule NOV 10- NOV 11.
Decyzją z dnia "[...]" r. Marszałek zażądał zwrotu kwoty 12.047 zł tytułem świadczeń rodzinnych, uznanych za nienależnie pobrane decyzją z dnia "[...]" 2014 r. i orzekł, że kwota ta została zwrócona przez instytucję niemiecką w dniu 30 listopada 2015 r. oraz umorzył odsetki ustawowe.
W dniu 13 grudnia 2016 r. skarżąca wpłaciła na konto MOPS 4.168,21 zł. Kwota ta została rozksięgowana poprzez uznanie sumy 2.669,75 zł jako nienależnie pobrane świadczenia rodzinne i sumy 1.498,46 zł jako odsetki.
Decyzją z dnia "[...]" r., nr "[...]", organ I instancji, działając na podstawie art. 23a ust. 9 i 10 oraz art. 30 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2016r. poz. 1518 ze zm.), zażądał od skarżącej zwrotu kwoty 6.788 zł wraz z odsetkami ustawowymi tytułem świadczeń rodzinnych, uznanych za nienależnie pobrane decyzją z dnia "[...]" 2015r. (pkt 1 sentencji). W pkt 2 rozstrzygnięcia uznał za zwróconą kwotę 4.118,25 zł, wskazując, że zwrotu dokonała instytucja niemiecka w dniu 30 listopada 2015r. W pkt 3 umorzył odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości 2.398,88 zł, wyliczone na dzień dokonania zwrotu przez niemiecką instytucję, jako wynikające z różnic kursowych. W pkt 4 zażądał zwrotu pozostałej kwoty 2.669,75 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, wyliczonymi na dzień spłaty zadłużenia. W pkt 5 stwierdził, że zwrotu pozostałej kwoty 2.669,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami skarżąca dokonała w dniu 13 grudnia 2016 r.