Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Irena Szczepkowska (spr.) Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2010 r. sprawy ze skargi Gminy Olecko na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 1 czerwca 2010 r., nr PN.0911-121/10 w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków I. uchyla zaskarżone rozstrzygniecie nadzorcze; II. zasądza od Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na rzecz Gminy Olecko kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/3

Uchwałą nr x z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, Rada Miejska w O. zatwierdziła Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji "[...]" taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków. W § 1 uchwały zatwierdzono wysokość taryfowych stawek opłat w kwotach netto, a w § 2 postanowiono, że do stawki określonej w taryfie dolicza się obowiązujący podatek VAT.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 1 czerwca 2010 r. Wojewoda W., na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) stwierdził nieważność § 2 tej uchwały. W uzasadnieniu organ nadzoru powołał treść art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2006 Nr 123, poz. 858), § 2 pkt 9 - 11 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 28 czerwca 2006 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz. U. nr 127, poz. 886), dalej jako "rozporządzenie", oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.). Z treści tych przepisów wywiódł, że cena zawsze zawiera podatek od towarów i usług. Zauważył, że ustalenie wysokości podatku i jego rozliczenie spoczywa na sprzedawcy, zatem dokonywanie związanych z tym kalkulacji nie jest zadaniem nabywcy. Wojewoda wskazał, że niedopuszczalne jest, aby zmiana podatku od towarów i usług skutkowała automatyczną zmianą ceny bez zmiany umowy i zmiany taryfy.

W złożonej skardze Gmina O. zarzuciła, że zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym faktycznie określono ceny i stawki opłat za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków inne niż wskazane we wniosku przedsiębiorstwa wodociągowo - kanalizacyjnego. Podkreśliła, że rola rady gminy w zakresie weryfikacji cen i opłat za usługi wodno - kanalizacyjne ogranicza się do weryfikacji tych cen i opłat oraz do ich zatwierdzenia bądź odmowy zatwierdzenia. Rada nie jest natomiast uprawniona do zmiany cen i opłat zawartych taryfie określonej przez przedsiębiorstwo kanalizacyjne. Obniżenie zatem przez radę cen za m³ wody i m³ odprowadzanych ścieków narusza prawo. Wydane przez organ nadzoru rozstrzygnięcie doprowadziło do takiej sytuacji, gdyż uchwałą nr XXXIX/366/10 zatwierdzono przedsiębiorstwu taryfę, lecz wysokość cen i stawek opłat taryfowych została określona w innej wysokości, niż podane we wniosku tego przedsiębiorstwa o zatwierdzenie taryfy. W rzeczywistości w uchwale tej obniżono więc ceny i stawki zawarte we wniosku przedsiębiorstwa o stawkę podatku VAT, do czego Rada nie posiada kompetencji. Zdaniem skarżącej, usunięciu rozbieżności pomiędzy treścią uchwały a wnioskiem przedsiębiorstwa spowodowanej rozstrzygnięciem nadzorczym sprzeciwia się art. 20 ust. 1 i 24 ust. 10.

Skarżąca wskazała też na naruszenie przez Wojewodę art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o cenach oraz § 2 pkt 9 -11 rozporządzenia poprzez błędne przyjęcie, że te przepisy miały zastosowanie do przedmiotowej uchwały, w sytuacji gdy nie jest ona aktem prawa miejscowego i skierowana jest wyłącznie do przedsiębiorstwa wodociągowo - kanalizacyjnego, a nie do odbiorców usług tego przedsiębiorstwa. Przedmiotem uchwały jest bowiem jedynie zatwierdzenie cen i stawek opłat określonych w taryfie. Skarżąca podniosła, że odbiorca usług uzyskuje informację o obowiązujących cenach i stawkach opłat z ogłoszeń prasowych, a nie z treści uchwały.

Strona 1/3