Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2014 r. sprawy ze skargi M.K. i M.K. na uchwałę Rady Gminy z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2) orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; 3) zasądza od Gminy na rzecz skarżących M.K. i M.K. kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 27 lutego 2014 r. małżonkowie M. i M. K., zwrócili się do Wójta Gminy A o sprzedaż na ich rzecz działki o numerze ewidencyjnym "[...]" położonej w obrębie A. W uzasadnieniu wniosku skarżący podnieśli, iż przedmiotowa działka położona jest pośrodku nieruchomości skarżących, na których skarżący wypasają bydło. Pismem z dnia 4 kwietnia 2014r. Wójt Gminy A poinformował skarżących, że wniesiony przez nich wniosek w sprawie nabycia przedmiotowej nieruchomości nie może zostać załatwiony w ustawowym terminie ze względu na jej skomplikowany charakter. Ponadto w piśmie tym skarżący zostali poinformowani, że Rada Gminy A w dniu 31 marca 2014 r. podjęła uchwałę Nr "[...]" w sprawie sprzedaży nieruchomości oraz, że sprzedaż nieruchomości odbędzie się w drodze przetargu.
W reakcji na powyższe, skarżący pismem z dnia 10 kwietnia 2014 r. wezwali Radę Gminy A do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie uchwały Nr "[...]" z dnia 31 marca 2014 r. lub poprzez zmianę tej uchwały w kierunku zbycia nieruchomości na rzecz skarżących w trybie art. 37 ust. 2 pkt. 6 ustawy z dnia 21.08.1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102 poz. 651 ze zm.). W uzasadnieniu wezwania skarżący podali, że działka nr "[...]" jest przedmiotem dzierżawy, a nadto nieruchomość ta jest im niezbędna dla prowadzenia prawidłowej gospodarki rolnej polegającej na hodowli bydła. Przedmiotowa nieruchomość położona jest bowiem w środku nieruchomości należących do skarżących i nie może być ona zagospodarowana jako odrębna nieruchomość.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie Rada Gminy A zakwestionowała fakt dzierżawy przedmiotowej nieruchomości przez skarżących, gdyż skarżący po zakończeniu umowy dzierżawy w 2009 roku nie zwracali się do Gminy o jej przedłużenie i nie ponosili z tego tytułu żadnych opłat. Nadto organ wskazał, że działka numer "[...]" nie może być sprzedana w trybie bezprzetargowym, bowiem jest to działka, która funkcjonuje odrębnie, ma powierzchnię 0,58 ha, a nadto posiada dostęp do drogi publicznej o szerokości 5 metrów.
Pismem z dnia 12 czerwca M. K. i M. K. działając przez pełnomocnika wywiedli skargę na Uchwałę Rady Gminy Nr "[...]" z dnia 31 marca 2014r. w sprawie wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości, wnosząc o stwierdzenie nieważności tej uchwały. Zaskarżonemu aktowi prawnemu zarzucono rażące naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, poprzez jego niezastosowanie i wyrażenie zgody na zbycie mienia komunalnego w trybie przetargowym.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że w ocenie skarżących za zastosowaniem w niniejszej sprawie sprzedaży nieruchomości w trybie bezprzetargowym, stosownie do treści art. 37 ust. 2 pkt. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami przemawia to, że nieruchomość stanowiąca działkę nr "[...]" usytuowana jest pomiędzy nieruchomościami M. i M. K.. Natomiast twierdzenie organu, jakoby nabycie w trybie bezprzetargowym przedmiotowej nieruchomości, nie poprawi zagospodarowania nieruchomości przyległych są bezpodstawne. Działka numer "[...]", którą dzierżawią skarżący, wykorzystywana jest przez nich do wypasu i przepędzania bydła z łąk stanowiących ich własność. Jeżeli skarżący nie mogliby korzystać z przedmiotowej działki, musieliby przepędzać bydło do zabudowań gospodarskich wyłącznie po należących do nich nieruchomościach, czyli drogą okrężną. Stanowiłoby to znaczną uciążliwość w prowadzeniu gospodarstwa rolnego, gdyż - oprócz odległości, którą pokonywać musiałyby zwierzęta, skarżący zmuszeni byliby do odgrodzenia swoich nieruchomości od działki nr "[...]". Dlatego też, nabycie w drodze bezprzetargowej przez M. M. K. przedmiotowej nieruchomości z całą pewnością odbyłoby się w celu poprawy warunków zagospodarowania nieruchomości przyległych do działki nr "[...]".