Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2013r. sprawy ze skargi L. M. H. na postanowienie Wojewody z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie przejęcia na własność Skarbu Państwa nieruchomości - uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w A orzeczeniem z 1956r. postanowiło przejąć na własność Skarbu Państwa nieruchomość ziemską o obszarze 9,86 ha wraz z zabudowaniami, położoną we wsi A, gromada A, uzasadniając to opuszczeniem przedmiotowego gospodarstwa przez ówczesnego właściciela - J. H.. Orzeczenie to uprawomocniło się 2 stycznia 1957 roku.
Od powyższego orzeczenia odwołanie złożył spadkobierca J. H. - L. H. zarzucając, że niedoręczenie orzeczenia stronom postępowania, tj. J. H. i żonie W. H., narusza przepisy Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 roku o postępowaniu administracyjnem (Dz. U. Nr 36, poz. 341 ze zm.).
Po rozpatrzeniu odwołania Wojewoda postanowieniem z dnia "[...]" stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania złożonego przez L. H.. Organ odwoławczy podniósł, że, jak wynika z orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w A z 1956r., J. H. jesienią 1953 roku dobrowolnie opuścił gospodarstwo. Nie zastrzegł przy tym sobie prawa powrotu na to gospodarstwo, przenosząc się na inne tereny. Należy więc uznać doręczenie - poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń GRN - za skuteczne. Oznacza to również, że 14 dniowy termin do wniesienia odwołania upłynął 17 stycznia 1956 roku. Tymczasem pierwsze odwołanie L. H. opatrzone jest datą 11 września 2012r. i wpłynęło do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi 13 września 2012r.
Skargę na ww. rozstrzygniecie wywiódł L. H., wnosząc m.in. o uchylenie kwestionowanego postanowienia. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono:
- jego wydanie na podstawie błędnych ustaleń, tzn.; błędne ustalenie, że rodzice skarżącego opuścili dobrowolnie gospodarstwo w A jesienią 1953r. nie zastrzegając sobie prawa powrotu na to gospodarstwo, mimo tego, że skarżący w tym okresie wyjechał z A do B w związku z otrzymaniem nakazu pracy, a od
1954r. do 1957r. przebywał tam w związku z odbywaniem służby wojskowej. Ponadto nie było możliwe w ocenie skarżącego doręczenie jego rodzicom orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w A z 1956r. osobiście z powodu ich nieobecności, błędnie też ustalono, że doszło do skutecznego doręczenia orzeczenia PPRN z 1956r. rodzicom w trybie art. 26 ust. 3 rozporządzenia Prezydenta RP z 22.03.1928r. o postępowaniu administracyjnem, w związku z czym ww. orzeczenie stało się prawomocne z dniem 02.01.1957r., a zatem upłynął termin do wniesienia odwołania od tego orzeczenia i odwołanie strony zostało wniesione po terminie,
- naruszenie przepisów art. 7 i art. 77 Kodeksu postępowania administracyjnego, w ten sposób, że stwierdzenie uchybienia terminowi do wniesienia odwołania nie było poprzedzone dokładnym wyjaśnieniem stanu faktycznego co do tego czy przekroczono termin do wniesienia odwołania,
- naruszenie przepisu art. 134 Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art. 83, art. 72, art. 26 i 28 Rozporządzenia Prezydenta RP z 22.03.1928r. poprzez uznanie, że tryb doręczenia orzeczenia z dnia 28 września 1956r. był prawidłowy, więc orzeczenie o przejęciu przez Skarb Państwa na własność gospodarstw rodziców skarżącego uprawomocniło się z dniem 2 stycznia 1957r.,