Sprawa ze skargi D. D. na zarządzenie Starosty w przedmiocie opłat za udostępnienie informacji publicznej oraz opłat za wydruk akt 1/ stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia; 2/ zasądza od Starosty na rzecz D. D. kwotę 300 złotych (słownie: trzysta) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3/ orzeka, że zaskarżone zarządzenie nie podlega wykonaniu.
Sentencja

Dnia 30 września 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2014 roku sprawy ze skargi D. D. na zarządzenie Starosty z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie opłat za udostępnienie informacji publicznej oraz opłat za wydruk akt 1/ stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia; 2/ zasądza od Starosty na rzecz D. D. kwotę 300 złotych (słownie: trzysta) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3/ orzeka, że zaskarżone zarządzenie nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/5

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że pismem z dnia 9 maja 2014r. D. D. zwrócił się do Starosty A z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa poprzez wyeliminowanie z obrotu prawnego Zarządzenia Starosty A z dnia "[...]" w sprawie opłat za udostępnienie informacji publicznej oraz opłat za wydruk akt. W ocenie wzywającego wydanie rzeczonego aktu prawnego przez Starostę A miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, jako że zarządzenie to zostało wydane bez podstawy prawnej, przez co doszło do naruszenia art. 2, art. 7 i art. 61 Konstytucji RP, a także art. 7 ust. 2 i art. 15 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej. Strona podniosła w uzasadnieniu, że udostępnianie informacji publicznej jest bezpłatne, zaś ewentualne obciążanie wnioskodawców kosztami pozwala jedynie na ustalenie kwoty odpowiadającej dodatkowym kosztom. Ponadto wyznaczenie opłaty za udostępnienie informacji publicznej w każdym przypadku wymaga indywidualnego rozpatrzenia. Kwota zaś 0,24 zł netto za wykonanie czarnobiałej kopii strony A4 czy też wykonanie skanu, jest rażąco wysoka i nie odpowiada wartości toneru i papieru. Ponadto w przepisach ustawy o samorządzie powiatowym brak jest upoważnienia do wydania przez starostę zarządzenia w materii wyznaczenia cen za ksero, wykonanie skanu czy przesłanie maila.

Następnie D. D. wywiódł skargę na Zarządzenie Starosty A z dnia "[...]" w sprawie opłat za udostępnienie informacji publicznej oraz opłat za wydruk akt, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonego zarządzenia w całości. Skarżący opisał w skardze przebieg postępowania wszczętego na jego wniosek, a dotyczącego udzielenia informacji publicznej dotyczącej pozwolenia na budowę. Strona domagała się od organu m.in. skanu pozwolenia na budowę bądź ewentualnie zgłoszenia robót budowlanych dotyczących pomnika posadowionego w centrum wsi Wydminy. W odpowiedzi działający z upoważnienia Starosty Naczelnik Wydziału Budownictwa Starostwa Powiatowego w A udzielił wnioskowanej informacji publicznej, żądając jednocześnie uiszczenia opłaty za sporządzenie żądanego skanu, powołując się przy tym na zaskarżone w niniejszej sprawie zarządzenie Starosty A.

Strona skarżąca podniosła, że ani ustawa o dostępie do informacji publicznej, ani też ustawa o samorządzie powiatowym nie przyznają organom powiatu kompetencji do wydania aktu prawnego o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, ustalającego zryczałtowaną opłatę za udostępnienie informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę Starosta A wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie. W ocenie Starosty jego zarządzenie jest aktem kierownictwa wewnętrznego, skierowanym wyłącznie do pracowników starostwa. Nie działa on zatem na zewnątrz, nie jest aktem o charakterze generalnym i abstrakcyjnym. Podniesiono też, że nie można się zgodzić ze skarżącym, że pobieranie opłaty za udostępnianie przekształconej informacji publicznej jest naruszeniem Konstytucji i ustawy o dostępie do informacji publicznej, skoro taką możliwość przewiduje ustawodawca w art. 15 ustawy. W tym kontekście wskazano, że udzielenie informacji publicznej poprzez kserowanie dokumentów lub przekształcenie ich w formę dokumentu elektronicznego, zazwyczaj wiąże się z ponoszeniem dodatkowych kosztów przez podmiot udzielający tej informacji w przeciwieństwie do formy bezkosztowej udostępnienia informacji, np. osobistego przeglądania dokumentów przez osobę zainteresowaną, przysłuchiwanie się obradom rady, itp..

Strona 1/5