Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2017 r. sprawy ze skargi P. R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr [...]" w przedmiocie kary za przejazd pojazdem nienormatywnym I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego P. R. kwotę 200 złotych (słownie: dwieście złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego decyzją z dnia "[...]" nałożył na P. R. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A karę pieniężną w kwocie 5 tys. zł. Organ uznał, że nastąpiło przekroczenie dopuszczalnego nacisku osi pojazdu, a wykonujący transport nie posiadał zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego.
Organ stwierdził, że w dniu 22 grudnia 2015 r. w Oddziale Celnym w A dokonano pomiarów nacisków osi, masy całkowitej oraz wymiarów zewnętrznych wyjeżdżającego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zespołu pojazdów o nr rejestracyjnym "[...]". Kontrola wykazała przekroczenie nacisku na drugą oś napędową o 430 kg. Podczas ważenia waga wyposażona w system automatycznej sygnalizacji błędów pomiaru nie zarejestrowała błędu.
Następnie przeprowadzono ponowne ważenie pojazdu, w wyniku którego stwierdzono przekroczenie nacisku na drugą oś napędową o 380 kg. Kierowca pojazdu uczestniczący w tej procedurze nie podniósł aby doszło do nieprawidłowości.
Organ celny wskazał, że prawidłowo dokonał pomiarów nacisków osi i masy całkowitej pojazdu. Pomiar odbył się przy użyciu wagi, która spełniała wymogi techniczne, tj. posiada ważne świadectwo legalizacji z dnia 29 września 2015 r. oraz możliwe było przy jej użyciu ustalenie dynamicznego obciążenia osi pojazdu. Kierowca miał możliwość sprawdzenia zgodności numerów fabrycznych wagi ze świadectwem legalizacji, został zapoznany z instrukcją ważenia, a odczytu wskazań dokonano w jego obecności. Wynik przeprowadzonego pomiaru wskazał przekroczenie dopuszczalnego nacisku na drugiej osi.
Odwołanie od powyższej decyzji wywiódł P. R., zarzucając naruszenie:
- art. 2 pkt 35a Prawa o ruchu drogowym przez jego błędne zastosowanie do stanu faktycznego, przejawiające się uznaniem, że pojazd może stać się nienormatywny wskutek przekroczenia nacisku osi o nieustalonym charakterze,
- art. 2 pkt 35a Prawa o ruchu drogowym w zw. z art. 41 ustawy o drogach publicznych poprzez nieprawidłowe zastosowanie do stanu faktycznego,
- § 3 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 czerwca 2013 r. poprzez błędne zastosowanie,
- art. 140aa ust. 4 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym - przez jego niezastosowanie,
- art. 8 k.p.a. przez prowadzenie postępowania w sposób zakładający dokonanie przez stronę zarzuconych naruszeń, bez oceny innych okoliczności branych pod uwagę przy kwalifikacji stwierdzonego naruszenia,
- art. 55 ust. 1 pkt 1 a i 1 b, art. 70 ust. 1, 1 a oraz ustęp 4, art. 85 ust. 1 i 3 ustawy o transporcie drogowym poprzez oparcie oceny wyników postępowania administracyjnego na protokole sporządzonym bez obecności strony postępowania,
- art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak wymaganego umotywowania decyzji i prawną dezinformację.
W uzasadnieniu odwołujący wskazał, że kwestionuje w całości protokół kontroli, ponieważ jest on wadliwy, nie został sporządzony na wymaganym przepisami formularzu (art. 74 i art. 89 ustawy o transporcie drogowym). Wątpliwości odwołującego wzbudzają również wyniki pomiarów. W ocenie odwołującego sentencja orzeczenia jest niepełna, nie wskazuje dokładnie, co jest jej przedmiotem, nie zdefiniowano braku kategorii zezwolenia jako podstawy do nałożenia kary. Wskazano, że naruszono prawo do czynnego udziału w każdym stadium postępowania i możliwość wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji, pozbawiono go możliwości uzupełnienia wyjaśnień i zajęcia stanowiska co do błędów protokołu kontroli i wyjaśnienia istotnych kwestii przed wydaniem przez organ I instancji decyzji.