Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2019 r. sprawy ze skargi Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz szczegółowych warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również trybu ich pobierania oddala skargę.
Uchwałą nr "[...]" z dnia "[...]" Rada Gminy "[...]" uchwaliła szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również tryb ich pobierania.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z "[...]" Wojewoda stwierdził nieważność powyższej uchwały w części, tj. § 4, § 5 pkt 1 w zakresie sformułowania "w terminie do 10-go każdego miesiąca po upływie miesiąca, w którym świadczono usługi" i § 6 załącznika do uchwały.
Organ nadzoru podniósł w uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego, że wskazane w sentencji rozstrzygnięcia przepisy uchwały, podjęte zostały z rażącym naruszeniem obowiązujących przepisów prawa.
Organ nadzoru powołał się na postanowienia art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej.
Stwierdził, że § 4 załącznika do uchwały, w którym Rada określiła przesłanki całkowitego lub częściowego zwolnienia osoby zobowiązanej z odpłatności, nie wypełnia dyspozycji art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej. Nie wskazano bowiem odrębnie przesłanek częściowego oraz całkowitego zwolnienia z opłat, a zastosowana regulacja umożliwia przyznawanie przez organ zwolnień według własnego uznania, na podstawie wspólnych przesłanek.
W ocenie Wojewody, postanowienia § 5 załącznika do uchwały, stwierdzające, iż opłaty pobierane są przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w terminie do 10-go dnia następnego miesiąca po upływie miesiąca, w którym świadczono usługi, również wykraczają poza zakres upoważnienia ustawowego, gdyż Gmina nie jest właściwa do regulowania tej kwestii w akcie prawa miejscowego. Sprawy te są bowiem uregulowane w art. 104 ust. 1 i 3 ustawy o pomocy społecznej.
Organ nadzoru stwierdził również nieważność § 6 załącznika do uchwały. Zarzucił, że Rada nie miała kompetencji do wprowadzenia określonego w tym przepisie postanowienia o ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji należności z tytułu odpłatności za świadczone usługi. Postanowienia te są modyfikacją art. 104 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej.
W skardze, złożonej do tut. Sądu na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze, Gmina wniosła o uchylenie w całości zaskarżonego aktu nadzoru.
Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 18 pkt 15, art. 85 i art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 15 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej.
Rada wskazała, że określony w § 4 załącznika do uchwały katalog warunków uzyskania prawa do zwolnienia całkowitego lub częściowego z odpłatności ma charakter zamknięty. Dyspozycja art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej została prawidłowo wypełniona.
W ocenie skarżącej, również określenie w uchwale terminu uregulowania należności za usługi opiekuńcze nie wykracza poza określenie trybu pobierania opłat, o którym mowa w art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej.
Skarżąca nie zgodziła się również z tym, że postanowienie § 6 załącznika do uchwały jest uchwalone z rażącym naruszeniem prawa. Organ nadzoru powinien tu ograniczyć się jedynie do stwierdzenia, że zapis jest sprzeczny z prawem.