Sprawa ze skargi na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie zarzutów do tytułu wykonawczego
Sentencja

Dnia 27 września 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant Referent-stażysta Anna Zofia Głażewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2012 roku sprawy ze skargi J. i T. D. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zarzutów do tytułu wykonawczego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/8

Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071, ze zm) zwanej dalej: kpa. oraz art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm), po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez skarżących J.D. i T.D. na postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów, utrzymał w mocy skarżone postanowienie.

Uzasadniając stanowisko organ podał, że w dniu 28 lutego 2012 r. do Powiatowej Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej w I. wpłynęło pismo Niepublicznej Przychodni "[...]" w sprawie braku zgody rodziców na zaszczepienie dzieci: O.D. ur. "[...]" i K.D. ur. "[...]" zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych. W dniu 13 marca 2012 r. Państwowy Powiatowy Inspektora Sanitarny wystosował do skarżących upomnienie wzywające do wykonania obowiązku zaszczepienia syna O. przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi oraz ostremu zapaleniu rogów przednich rdzenia kręgowego (chorobie Heinego - Medina). W odpowiedzi na upomnienie J. i T. D. poinformowali, iż chcieliby wywiązać się z obowiązku zaszczepienia syna O., jednakże muszą mieć pewność, iż szczepionki są bezpieczne dla zdrowia i życia dziecka, natomiast wobec braku jednoznacznego potwierdzenia bezpieczeństwa szczepień nie mogą spełnić wezwania.

W dniu "[...]" organ I instancji wystawił tytuł wykonawczy, na który skarżący wnieśli zarzuty oraz złożyli wniosek o wstrzymanie egzekucji administracyjnej, który rozpoznano wstrzymując postępowanie egzekucyjne do czasu rozpoznania zarzutów.

Organ odwoławczy odnosząc się do zgłoszonych w zażaleniu zarzutów tj.

- niewykonalności obowiązku o charakterze niepieniężnym z uwagi na fakt, że przepisy nie określają jakiego dokładnie preparatu należy użyć do szczepień oraz braku badania kwalifikacyjnego,

- braku wymagalności obowiązku z uwagi na okoliczność braku przymiotu źródła prawa przez komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego,

- niedopuszczalność egzekucji, bowiem dopuszczona jest ona tylko w przypadkach określonych w art. 33 i 36 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, wyjaśnił, iż stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 234, poz. 1570, ze zm) dalej zwana: ustawą o zwalczaniu zakażeń osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane na zasadach określonych w ustawie do poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych. W odniesieniu do osoby nieposiadającej zdolności do czynności prawnych odpowiedzialność za wypełnienie tego obowiązku ponoszą m. in. rodzice (ust. 2 art. 5). Natomiast z art. 17 ust. 9 tej ustawy wynika, że obowiązkiem lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną jest powiadomienie osoby o obowiązkowym szczepieniu ochronnym lub osoby sprawującej prawną pieczę nad osobą małoletnią. Obowiązkowe szczepienia ochronne wskazano oraz poprzedzające ich wykonanie lekarskie badanie kwalifikacyjne, a także konsultacje specjalistyczne u ubezpieczonych przeprowadzają świadczeniodawcy, z którymi Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowy o udzielanie tych świadczeń, zaś koszt przeprowadzenia tych obowiązkowych szczepień ochronnych jest finansowany na zasadach określonych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej ze środków publicznych. Same szczepionki do obowiązkowych szczepień zakupuje minister właściwy do spraw zdrowia zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych, zaś stacje sanitarno- epidemiologiczne ustalają roczne zapotrzebowanie na szczepionki, przechowują je oraz zaopatrują w nie świadczeniodawców - art. 18 ustawy o zwalczaniu zakażeń. Powyższe oznacza, iż osoba zobowiązana do poddania się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu otrzymuje szczepionkę, w którą świadczeniodawca został zaopatrzony przez powiatową stację sanitarno-epidemiologiczną zakupioną przez Ministra Zdrowia.

Strona 1/8