Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie użyczenia gruntów położonych na terenie gminy
Sentencja

Dnia 7 października 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Referent-Stażysta Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2014 roku sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie użyczenia gruntów położonych na terenie gminy I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/3

Uchwałą nr XXVIII-327/2013 z dnia 28 listopada 2013 r. Rada Miejska w Olsztynku wyraziła zgodę na użyczenie na okres 10 lat części gruntów położonych na terenie gminy O. oznaczonych nr:

"[...]" na rzecz Województwa Warmińsko-Mazurskiego, w imieniu którego działa "[...]" Sp. z o.o. w "[...]", w celu posadowienia urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, tj. węzła dostępowego (szafa), przyłącza telekomunikacyjnego, przyłącza energetycznego w związku z realizacją zadania "[...]".

Uchwałą nr XXXIII-381/2014 z dnia 5 czerwca 2014 r., Rada Miejska w Olsztynku zmieniła powyższą uchwalę w ten sposób, że w § 1 tej uchwały dotychczasowy zapis o wyrażeniu zgody na użyczenie na okres 10 lat części gruntów położonych na terenie gminy "[...]", zastąpiono wyrażeniem zgody na użyczenie na okres 25 lat części gruntów położonych na terenie gminy "[...]".

W skardze, złożonej na tę uchwałę do tut. Sądu, Wojewoda Warmińsko - Mazurski zarzucił, że została ona wydana z przekroczeniem upoważnienia ustawowego. Organ nadzoru wskazał, że powołany w podstawie prawnej uchwały art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.) nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej do podjęcia uchwały. Określone w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) ustawy o samorządzie gminnym, jak też w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia

21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2014 r., poz. 518 z późn. zm.), kompetencje rady gminy, również nie upoważniają tego organu do wyrażenia zgody na użyczenie nieruchomości gminnej. Z treści art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) ustawy o samorządzie gminnym wynika, że rada jest upoważniona jedynie do wyrażenia zgody na czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu takie, jak nabywanie, zbywanie i obciążanie nieruchomości oraz ich wydzierżawianie lub wynajmowanie na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Tym samym, przepis ten nie upoważnia rady gminy do wyrażania zgody na użyczenie nieruchomości, co stanowi czynność z zakresu zwykłego zarządu, którą wójt może samodzielnie dokonywać na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym. Rada Miejska w Olsztynku, wyrażając zgodę na użyczenie opisanych wyżej nieruchomości gminnych, naruszyła zatem art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym i wykroczyła poza delegację ustawową, wynikającą z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a tej ustawy.

W odpowiedzi na skargę, Burmistrz Olsztynka wniósł o uwzględnienie skargi i nieobciążanie organu kosztami postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Przeprowadzona przez Sąd kontrola zaskarżonej uchwały wykazała, że skarga jest zasadna.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), powoływanej dalej również jako: u.s.g., uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. O nieważności uchwały lub zarządzenia w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia, w trybie określonym w art. 90. Zgodnie zaś z ust. 4 tego artykułu, w przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały lub zarządzenia, ograniczając się do wskazania, iż uchwałę lub zarządzenie wydano z naruszeniem prawa. Ustawodawca nie określił rodzaju naruszeń prawa, które należy zakwalifikować do istotnego naruszenia prawa. Należy przyjąć, że są to takiego rodzaju naruszenia prawa, jak podjęcie uchwały przez organ niewłaściwy, brak podstawy prawnej do podjęcia uchwały określonej treści, niewłaściwe zastosowanie przepisu prawa będącego podstawą podjęcia uchwały, naruszenie procedury podjęcia uchwały, czy naruszenie przepisów wyznaczających kompetencje do podejmowania tych aktów. W myśl art. 93 ust. 1 u.s.g., po upływie terminu wskazanego w art. 91 ust. 1 organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy. W tym przypadku organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.

Strona 1/3