Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia del. SO Dorota Radaszkiewicz Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2014 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
W dniu 11 czerwca 2013 r. D.S. zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. o przyznanie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad mężem M.S., wobec którego orzeczono znaczny stopień niepełnosprawności, oraz który wymaga pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Do wniosku załączono świadectwo pracy oraz orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.
Po rozpatrzeniu wniosku, działająca z upoważnienia Burmistrza Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, decyzją z dnia [...] orzekła o odmowie przyznania świadczenia w formie specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad mężem M.S. W podstawie prawnej decyzji powołano art. 16a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, ze zm.) w związku z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 3 stycznia 2013 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz.U. z 2013 r. poz. 3) oraz art. 104, art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267).
W uzasadnieniu zacytowano przepis art. 16a ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz wskazano, że specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje tylko wyłącznie osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny względem osoby wymagającej opieki. Natomiast krąg osób zobowiązanych do alimentacji należy ustalać w oparciu o art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym obowiązek dostarczenia środków utrzymania, a w miarę potrzeby także wychowania (obowiązek alimentacji) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Wyjaśniono, że w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, że wnioskodawczyni sprawuje osobistą opiekę nad mężem, który z uwagi na stan zdrowia wymaga stałej opieki ze strony innych osób. Ustalono także, że wnioskodawczyni nie pracuje, zaś ostatni stosunek pracy ustał z dniem [...] 1994 r. z powodu wygaśnięcia umowy o pracę. Nadto z przesłanego raportu SEPI wynika, że w okresie od [...] 1994 r. do [...] 2008 r. z przerwami strona była zarejestrowana w PUP jako osoba bezrobotna. Nadto w okresie od 1 marca 2010 r. do 31 kwietnia 2012 r. i od 1 maja 2012 r. do 30 czerwca 2013 r. decyzją SKO zostało wnioskodawczyni przyznane prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem.
Stwierdzono, że w obecnym stanie prawnym treść art. 16a ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych w przeciwieństwie do zapisu w art. 17 ust. 1 tej ustawy pozwala na przyznanie świadczenia jedynie w przypadku rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zawodowej a nie obejmuje już sytuacji, kiedy osoba taka nie podejmuje już zatrudnienia z powodu sprawowanej opieki. Ustalono zatem, że w tej sprawie nie została spełniona przesłanka rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymująca się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, gdyż strona nie wykonuje pracy od [...] 1994 r., natomiast mąż znacznym stopniem niepełnosprawności legitymuje się od dnia [...] 2010 r., przy czym po utracie zatrudnienia strona była zarejestrowana jako bezrobotna do [....] 2008 r. Poza tym obowiązek alimentacyjny obciąża w pierwszej kolejności na mocy art. 128 k.r.i.o. krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Zatem wnioskodawczyni nie zrezygnowała z zatrudnienia a co najwyżej nie podjęła tego zatrudnienia oraz brak jest związku pomiędzy sprawowaną opieką a rezygnacją z zatrudnienia.