Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2018 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Inspektora z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę.
1. Decyzją z dnia [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej jako: WITD), powołując się na art. 92a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym (tj. Dz. U z 2016r., poz. 1907) zwanej dalej: u.t.d., nałożył na P.S. karę pieniężną w wysokości 10.000 zł za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub bez wymaganej licencji, a także za wykonywanie przewozu okazjonalnego samochodem niespełniającym kryterium konstrukcyjnego określonego w art. 18 ust. 4a u.t.d., z zastrzeżeniem przewozów, o których mowa w art. 18 ust. 4b.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w dniu [...] około godz. [...] w W. na ul. [...] zatrzymano do kontroli drogowej pojazd marki [...] o nr rejestracyjnym [...], którym kierował P.S. (dalej jako: skarżący). W chwili zatrzymania do kontroli kierowca przewoził jednego pasażera - Ł.W. z ul. [...] na [...] w W. Przewóz osób był wykonywany pojazdem przeznaczonym do przewozu 5 osób łączni z kierowcą. Z zeznań skarżącego wynika, że przewóz wykonywany w dniu kontroli odbył się za pośrednictwem aplikacji [...] zainstalowanej w telefonie. Również z zeznań świadka - Ł.W. wynika, że usługa przewozowa została zamówiona za pomocą aplikacji [...]. Za wykonanie usługi z karty płatniczej pasażera miała zostać pobrana opłata, jednak kierujący pojazdem odstąpił od poboru opłaty na widok inspektora Inspekcji Transportu Drogowego. W trakcie czynności kontrolnych kierowca okazał do kontroli dowód osobisty, prawo jazdy i dowód rejestracyjny pojazdu, nie okazał natomiast licencji na wykonywanie transportu drogowego osób ani zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. Przebieg i ustalenia kontroli zostały udokumentowane protokołem kontroli nr [...] z dnia [...].
2. Od powyższej decyzji skarżący wniósł odwołanie domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji w całości i umorzenia postępowania. Wydanej decyzji zarzucił:
- naruszenie art. 7 i 77 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2017r. poz. 1257) dalej jako: k.p.a., poprzez niepodjęcie wszelkich niezbędnych czynności oraz niezebranie i nierozpatrzenie materiału dowodowego, a w szczególności zaniechania ustalenia okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy takich jak ustalenie czy wykonywane przez skarżącego czynności stwierdzone protokołem kontroli nosiły cechy wykonywania działalności gospodarczej, braku zweryfikowania przez organ czy skarżący posiadał status przedsiębiorcy w chwili przeprowadzenia kontroli;
- naruszenie art. 7 i 77 § 1 k.p.a. poprzez niepodjęcie wszelkich niezbędnych czynności oraz niezebranie i nierozpatrzenie materiału dowodowego, a w szczególności zaniechania ustalenia okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy takich jak ustalenie w jaki sposób doszło do skojarzenia kierującego z pasażerem, w jaki sposób odbyła się płatność, braku wyjaśnienia zasad działalności aplikacji, dzięki której doszło do wspólnego przejazdu;