Dnia 11 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Hanna Raszkowska sędzia del. SO Dorota Radaszkiewicz Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2014 roku sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; 2/ orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Z akt sprawy przekazanych Sądowi wynika, że pismem z dnia 15 lutego 2013 r. D.P. została poinformowana przez Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, że na skutek wejścia w życie ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r. poz. 1548) na mocy art. 11 ust. 3 i 4 tej ustawy wygaśnie z mocy prawa z dniem [...] decyzja przyznająca prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z dnia [...] nr [...], którą przyznano prawo do tego świadczenia z tytułu opieki nad niepełnosprawnym mężem Z.P. od dnia [...] 2011 r. bezterminowo w wysokości 520 zł miesięcznie. Wobec czego należy złożyć nowy wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego.
W dniu 18 lipca 2013 r. D.P. zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem, wobec którego orzeczono znaczny stopień niepełnosprawności, oraz który wymaga pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Wyjaśniła, że sprawuje opiekę nad mężem, który ma wadę wzroku - odklejającą się siatkówkę, dużą wadę wzroku [...] oraz w [...] przeszedł zawał serca.
Po rozpatrzeniu wniosku, działająca z upoważnienia Burmistrza Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, decyzją z dnia [...] orzekła o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem Z.P. W podstawie prawnej decyzji wskazano art. 17 ust. 1, 1a, 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, ze zm.).
W uzasadnieniu podano, że małżonek wnioskodawczyni orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w O. z dnia [...] 2005 r. został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe ze wskazaniem, że niepełnosprawność powstała od dzieciństwa. Mąż choruje bowiem na odklejającą się siatkówkę oka, wadę wzroku [...], a nadto w [...] przeszedł zawał serca, tak że stan jego zdrowia uległ pogorszeniu. Z tego też powodu wymaga stałej opieki (nadzoru), którą sprawuje żona. Ustalono, że ojciec osoby niepełnosprawnej nie żyje, natomiast matka posiada orzeczenie zaliczające ją do pierwszej grupy inwalidzkiej. Ustalono, że rodzina posiada 5 dzieci, które założyły własne rodziny i pracują, natomiast córka A. studiuje na studiach stacjonarnych. Wszystkie dzieci są pełnoletnie i nie posiadają orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności. Wnioskodawczyni jest natomiast osoba zdrową, która gdyby nie opieka nad mężem mogłaby podjąć zatrudnienie.
Przytoczono treść art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych wskazując, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje m.in. innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. Nr 9 poz. 59, z późn. zm) ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą m.in. legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Przy czym wskazano, że osobie innej niż spokrewniona w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy spełnione są łącznie warunki: 1) rodzice osoby wymagającej opieki nie żyją, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; 2) nie ma osób spokrewnionych w pierwszym stopniu, są małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; 3) nie ma osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.