Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 maja 2013 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 31 stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium z tytułu dalszej nauki oddala skargę.
Starosta Nyski, decyzją z dnia 17 grudnia 2012 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. b, w związku z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r., nr 69, poz. 415) orzekł o odmowie przyznania W. K. stypendium z tytułu podjęcia dalszej nauki.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji przytoczył treść art. 55 przedmiotowej ustawy, zgodnie z którym stypendium przysługuje bezrobotnemu bez kwalifikacji zawodowych, który w okresie 12 miesięcy od dnia zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy podjął dalszą naukę. Następnie, po dokonaniu analizy przedłożonych dokumentów, stwierdził, że W. K., posiadając kwalifikacje zawodowe (ukończony kurs pracownika ochrony fizycznej - licencja I stopnia), nie spełnia określonych ww. przepisie warunków przyznania prawa do stypendium z tytułu kontynuowania nauki.
Z decyzją organu pierwszej instancji nie zgodził W. K.
Na wstępie odwołania wniesionego do Wojewody Opolskiego zarzucił, że decyzja ta jest dla niego krzywdząca. Podnosił, że powiatowe urzędy pracy nie pracują prawidłowo i nie opiekują się w sposób kompetentny osobami bezrobotnymi. Wywodził, że wielokrotnie zwracał się o pomoc do pracowników Powiatowego Urzędu Pracy w [...], jednakże nie przyjmowano od niego dokumentów, jak i pism. Wyjaśnił, że gdy już udało mu się złożyć wniosek o przyznanie stypendium, to zamiast oczekiwanego świadczenia, został skierowany na szkolenie, które jednak nie zapewniło pracy, zgodnie z uzyskanymi kwalifikacjami. Zauważył, że stypendium mu przysługuje i dlatego wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji pozytywnej. Odwołujący dodał, że nie może pogodzić się z taką sytuacją, że urzędy pracy wysyłają ludzi na szkolenia, kiedy później nie ma dla nich pracy zgodnie z odbytymi szkoleniami. Podkreślał, że to urzędy pracy powinny znaleźć osobom pracę, a najczęściej to sami bezrobotni znajdują sobie pracę. Dlatego uważa, że urzędy pracy są nieprzyjazne a wręcz niepotrzebne, tym bardziej, że nigdy nie spełniają oczekiwań osób zgłaszających się po wsparcie, a najwięcej korzyści uzyskują pracownicy i ich rodziny. Zakwestionował takie działanie Urzędu Pracy w [...], które nie doprowadziło do skierowania go na staż.
Wojewoda Opolski, decyzją z dnia 31 stycznia 2013 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., po rozpatrzeniu odwołania W. K. od decyzji Starosty Nyskiego z dnia 17 grudnia 2012 r. w sprawie odmowy przyznania prawa do stypendium z tytułu podjęcia dalszej nauki - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Organ odwoławczy wyjaśnił, że W. K. zarejestrował się jako osoba bezrobotna w dniu 1 września 2011 r., zaś w dniu 14 grudnia 2012 r., złożył wniosek o przyznanie stypendium z tytułu podjęcia dalszej nauki.
Po przedstawieniu decyzji pierwszoinstancyjnej oraz motywów odwołania organ odwoławczy przywołał pełną treść art. 55 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Podał, że bezrobotnemu bez kwalifikacji zawodowych, który w okresie 12 miesięcy od dnia zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy podjął dalszą naukę w szkole ponadgimnazjalnej dla dorosłych, będącej szkołą publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej, albo w szkole wyższej, gdzie studiuje w formie studiów niestacjonarnych, starosta, na wniosek bezrobotnego, może przyznać stypendium w wysokości 100% kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, wypłacane przez okres 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia nauki. Wojewoda Opolski wyjaśnił, że w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, bezrobotny to osoba niezatrudniona i niewykonująca innej pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub służbie albo innej pracy zarobkowej, nieucząca się w szkole, z wyjątkiem uczącej się w szkole dla dorosłych lub przystępującej do egzaminu eksternistycznego z zakresu tej szkoły lub w szkole wyższej, gdzie studiuje, zarejestrowana we właściwym dla miejsca zameldowania stałego lub czasowego powiatowym urzędzie prac oraz poszukująca zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Organ dodał, że stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 6 przedmiotowej ustawy, bezrobotny bez kwalifikacji zawodowych to osoba nieposiadającą kwalifikacji do wykonywania jakiegokolwiek zawodu poświadczonych dyplomem, świadectwem, zaświadczeniem instytucji szkoleniowej lub innym dokumentem uprawniającym do wykonywania zawodu.