Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 lipca 2011 r. sprawy ze skargi F. P. na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...] nr [...]w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę.
Przedmiot zaskarżenia w niniejszej sprawie sądowoadministracyjnej stanowi decyzja Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...], nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie nyskim z dnia [...] nr, [...], nakazującą F. P. dokonanie rozbiórki "samowoli budowlanej polegającej na dobudowie do budynku mieszkalnego jednorodzinnego budynku garażowo - gospodarczego o powierzchni użytkowej 55 m 2 w Ś., przy ul. [...]".
Wydanie zaskarżonej decyzji nastąpiło w następującym stanie faktycznym:
W toku postępowania administracyjnego, w tym w oparciu o wyniki kontroli przeprowadzonej przez organ w dniu 14 czerwca 2010 r. ustalono, że w Ś., przy ulicy [...] jest realizowana budowa obiektu garażowo - gospodarczego bez pozwolenia na budowę.
Na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), przeprowadzono postępowanie legalizacyjne. Postanowieniem z dnia 15 lipca 2010 r., nr [...], zmienionym następnie postanowieniem z dnia 29 października 2010 r., nr [...], wstrzymano roboty budowlane i nałożono na F. P. obowiązek przedłożenia w określonym terminie wymaganych przepisami dokumentów, niezbędnych do zalegalizowania przedmiotowej budowy i wydania pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. Wymagane dokumenty inwestor złożył w dniu 18 listopada 2010 r. Następnie postanowieniem z dnia 14 grudnia 2010 r., nr [...], PINB w powiecie nyskim ustalił wysokość opłaty legalizacyjnej w kwocie 25 000 zł.
Na powyższe postanowienie pismem z dnia 23 grudnia 2010 r. F. P. złożył zażalenie, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, a także o dopuszczenie dowodu z dokumentacji zawierającej projekt budowlany z kwietnia 2001 r. W uzasadnieniu do przedmiotowego zażalenia F. P. zakwestionował podstawę wymierzenia opłaty legalizacyjnej, jak i jej wysokość. Oświadczył, że kwota opłaty legalizacyjnej jest wyższa od budowy obiektu, który wart jest 15.000 zł. Jednocześnie podał, iż załatwienie sprawy w przedmiocie uzyskania pozwolenia na budowę i jego odbioru, zostało przez niego zlecone H. Ś., który posiadał w tym zakresie odpowiednie uprawnienia, a sam obiekt był wznoszony pod jego nadzorem.
Ostatecznym postanowieniem z dnia [...], nr [...], Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Opolu utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie z dnia 14 grudnia 2010 r. W uzasadnieniu do przedmiotowego postanowienia organ odwoławczy wskazał, iż wysokość opłaty legalizacyjnej ustalono na podstawie art. 59f Prawa budowlanego. Jednocześnie wyjaśnił, że organ nadzoru nie ma żadnego wpływu na określenie wysokości opłaty, a kwota opłaty wynika ze ściśle ustawowo określonego algorytmu i jest uzależniona od rodzaju obiektu oraz jego wielkości.
Wobec braku uiszczenia przez skarżącego, w zakreślonym przez organ terminie, opłaty legalizacyjnej, decyzją z dnia [...], nr [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie nyskim, działając na podstawie art. 48 ust. 1 w związku z art. 49 ust. 3 Prawa budowlanego nakazał inwestorowi F. P. dokonanie rozbiórki przedmiotowego obiektu. W uzasadnieniu organ wywodził, iż w sprawie bezsprzecznie zostało ustalone, iż inwestor wykonał sporny obiekt budowlany w warunkach samowoli budowlanej, w związku z czym nie ma znaczenia, że na w/w inwestycję inwestor posiadał projekt budowlany sporządzony w kwietniu 2001 r. przez H. Ś. oraz ostateczną decyzję Burmistrza Miasta i Gminy Korfantów z dnia 16 lutego 2001 r., nr [...]. Bez żadnego wpływu pozostaje również wykonanie przedmiotowej inwestycji na istniejącym fundamencie, a także częściowa jego rozbiórka. Nadto organ zauważył, iż z aktu notarialnego Rep A. nr [....] obejmującego przekazanie na rzecz inwestora darowizny działek nr: A., B. oraz C. w Ś. wynika, iż jedynym obiektem na tych działkach był "parterowy murowany kryty dachówką, czteroizbowy budynek mieszkalny".