Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 lipca 2012 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 28 lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego z naruszeniem przepisów prawa oddala skargę.
Naczelnik Urzędu Celnego w Opolu, decyzją z dnia 16 czerwca 2011 r., nr [...], opartą o przepis art.93 ust.1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz.874 ze zm.), zwanej dalej u.t.d., art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), art. 3 lit. h rozporządzenia (WE) 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98 uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z dnia 11 kwietnia 2006 r.), oraz zgodnie z ustaleniami protokołu kontroli nr RGM/N-Transp-387/2010 z dnia 14 października 2010 r., nałożył na przedsiębiorstwo A.M. [...], karę pieniężną w kwocie 11 000 zł. W uzasadnieniu organ wskazał na czynności kontrolne przeprowadzone w dniu 14 października 2010 r. przez funkcjonariuszy organów celnych w miejscowości [...]. Kontrolą objęto samochód ciężarowy marki [...] nr rej [...] o dopuszczalnej masie całkowitej 3500 kg wraz z przyczepą o numerze rej [...] o dopuszczalnej masie całkowitej 3000 kg, kierowany przez J.M. W sporządzonym protokole kontroli nr [...], stwierdzono wykonywanie przewozu drogowego rzeczy na potrzeby własne bez wymaganego zaświadczenia oraz wykonywanie przewozu drogowego pojazdem niewyposażonym w urządzenie rejestrujące. Protokół został podpisany przez kontrolowanego i przez funkcjonariusza dokonującego kontroli. Do protokołu dołączono min. fakturę zakupu części samochodowych do [...] wystawioną na [...], [...], z dnia 5 października 2010 r., nr [...]. Dalej organ wskazał, że piśmie z dnia 26 kwietnia 2011 r. A. M. oświadczył, iż samochód ciężarowy m-ki [...] służył jako przedmiot do dalszej sprzedaży. Nigdy nie służył do zarobkowego transportu oraz, że samochód ten w okresie późniejszym został sprzedany. Podnosił, że kontrolowany pojazd był wyposażony w fabryczne urządzenie rejestrujące - tachograf, natomiast J.M. nigdy nie był jego pracownikiem. Ponadto strona wskazała, że pożyczyła J. M. swój samochód, aby mógł przewieźć zakupiony przez siebie samochód. Z uwagi na niedokonanie zakupu samochodu J. M. grzecznościowo przewiózł zakupione przez stronę części samochodowe. Do pisma dołączono kopię oraz tłumaczenie przysięgłe dokumentu "Fahrzeugdaten". Organ wskazał, iż słuchany w sprawie w charakterze świadka J. M. potwierdził fakt wyjazdu po samochód dla siebie, jednocześnie wskazał, że nie zawarł umowy użyczenia z A. M. oraz, że nie jest pracownikiem jego firmy. Ponadto świadek oświadczył, że w pojeździe, który pożyczył, był zamontowany fabrycznie tachograf, ale on go nie uruchamiał. Powołując się na pismo Wydziału Zwalczania Przestępczości Izby Celnej w Opolu Referat Grup Mobilnych w Nysie, organ pierwszoinstancyjny ustalił, iż kontrolowany pojazd nie był wyposażony w urządzenie rejestrujące. Następnie, przywołując treść przepisów art. 5 ust. 1 i art. 33 ust. 1, art. 87 ust. 1 i 2, ust. 3 u.t.d. organ podkreślił, że podjęcie i wykonywanie transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej licencji, natomiast przewozy drogowe na potrzeby własne mogą być wykonywane po uzyskaniu zaświadczenia potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę prowadzenia przewozów drogowych, jako działalności pomocniczej w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej. W związku z powyższym, kierowca pojazdu samochodowego wykonujący przewóz drogowy w ramach transportu drogowego lub na potrzeby własne, obowiązany jest posiadać i okazywać na żądanie uprawnionego organu kontroli wypis z licencji lub zaświadczenie. Organ wskazał, iż za wyposażenie kierowcy wykonującego transport drogowy lub przewóz na potrzeby własne w wymagane dokumenty odpowiedzialni są przedsiębiorąca lub podmiot wykonujący przewozy na potrzeby własne. W dalszej części uzasadnienia organ odniósł się do definicji niezarobkowego przewozu drogowego - przewozu na potrzeby własne, zawartej w art. 4 pkt 4 u.t.d. - wyjaśniając, że jest to: "każdy przejazd pojazdu po drogach publicznych z pasażerami lub bez, załadowanego lub bez ładunku, przeznaczonego do nieodpłatnego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego osób lub rzeczy, wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej, spełniający łącznie następujące warunki: