Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi Gminy Zębowice na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 18 kwietnia 2014 r., nr NK.III.4131.1.47.2014.AP w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 18 kwietnia 2014 r. Wojewoda Opolski, działając na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 18 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013r., poz. 594) zwanej dalej u.s.g., stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy Zębowice z dnia 18 marca 2014 r., Nr XXXI/274/2014, w sprawie przyjęcia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Zębowice w 2014 roku - z powodu istotnego naruszenia prawa. W uzasadnieniu organ nadzoru wskazał, iż Rada przyjęła ww. Program, w brzmieniu określonym załącznikiem nr 1 do tej uchwały. Wyjaśnił, że przedmiotowa uchwała stanowi wykonanie delegacji ustawowej z art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r., poz. 856) zwanej dalej także ustawą. W myśl przywołanego przepisu, rada gminy określa w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Przywołując brzmienie art. 11a ustawy, organ stwierdził, że aby należycie wypełnić upoważnienie zawarte w tym przepisie, rada gminy musi w takim programie wskazać wszystkie elementy wymienione w art. 11a ust. 2 pkt 1-8 oraz ust. 5 ustawy, i to w sposób konkretny i jednoznaczny. Są to elementy obligatoryjne, do określenia których została zobowiązana rada gminy, a brak któregokolwiek z nich powoduje przyjęcie regulacji częściowej (niepełnej), co stanowi istotne naruszenie prawa, uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały w całości. Program opieki nad zwierzętami bezdomnymi i zapobiegania bezdomności zwierząt nie powinien sprowadzać się wyłącznie do określenia prognoz, planów czy bliżej niesprecyzowanych zasad polityki gminy w stosunku do zwierząt bezdomnych, z uwagi na okoliczność krótkiego, tylko rocznego terminu jego obowiązywania - do realizacji, czyli jego wykonania. Program powinien być dostosowany do warunków i okoliczności występujących i przewidywanych w danym roku. Stąd, na etapie sporządzania projektu programu, celem jego realizacji, wójt powinien zadbać o podpisanie stosownych umów z właściwymi podmiotami tj. ze schroniskiem, firmą wyłapującą bezdomne zwierzęta, gospodarstwem rolnym zapewniającym miejsce dla zwierząt gospodarskich i lekarzem weterynarii zapewniającym całodobową opiekę w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt oraz zadbać o to, aby w budżecie gminy były zarezerwowane środki na realizację programu. Treść podjętego przez radę gminy programu powinna natomiast potwierdzać ww. fakty. Na potwierdzenie tego stanowiska, organ nadzoru przywołał stosowne orzecznictwo sądów administracyjnych. W świetle powyższego uznał, iż podjęta przez Radę Gminy Zębowice uchwała (Program) nie wyczerpuje zakresu spraw wymienionych w art. art. 11a ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem Rada nie określiła z nazwy konkretnego schroniska, w którym zostanie zapewnione miejsce zwierzętom bezdomnym. W związku z brakiem jednego z elementów obligatoryjnych przewidzianych ww. przepisem, koniecznym stało się stwierdzenie nieważności uchwały Nr XXXI/274/2014 w całości.

Strona 1/4