Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 listopada 2010 r. sprawy ze skargi A. Ł. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wpisania aktu małżeństwa do księgi małżeństw oddala skargę.
W dniu 24 lutego 2010 r. G. K. wniosła do Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Opolu o umiejscowienie aktu małżeństwa, zawartego przez nią z A. Ł. za granicą, w dniu 19 lutego 2005 r. w A., w stanie Australii Południowej. Przedłożyła akt ślubu, z tłumaczeniem na język polski, sporządzony przez Urzędnika Rejestracji Narodzin, Zgonów i Związków Małżeńskich, zawierający również poświadczenie zgodności dokumentu z treścią wpisu do Rejestru znajdującego się w posiadaniu Urzędu Stanu Australii Południowej.
Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w Opolu, po zawiadomieniu A. Ł. pismem z dnia 26 lutego 2010 r. o wszczęciu postępowania administracyjnego, po czym decyzją z dnia [...], nr [...], opartą o przepis art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 161, poz. 1688 ze zm.), orzekł o wpisaniu do księgi małżeństw roku 2010 Urzędu Stanu Cywilnego w Opolu powyższego aktu małżeństwa. Stwierdził, że podstawą dokonania wpisu stanowi akt małżeństwa sporządzony w języku angielskim oraz jego urzędowy przekład na język polski. W uzasadnieniu przytoczył powołany jako podstawa prawna wydanej decyzji przepis art. 73 ust. 1 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego podając, że akt stanu cywilnego sporządzony za granica może być wpisany do polskich ksiąg na wniosek osoby zainteresowanej, jaką jest osoba, której akt dotyczy oraz osoby, którym art. 83 ust. 1 tej ustawy przyznaje prawo do uzyskania odpisów z ksiąg stanu cywilnego, a także osoby, które wykażą, że mają interes prawny w dokonaniu transkrypcji aktu zagranicznego. Dalej wskazał, że ze względu na istotę transkrypcji nie ma przeszkód prawnych do jej dokonania na wniosek tylko jednego z małżonków, przy czym do polskich ksiąg stanu cywilnego można wpisać w drodze transkrypcji akty sporządzone za granicą bez względu na datę ich sporządzenia i datę zdarzenia. Wyjaśnił też organ, że stosownie do art. 13 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, transkrypcja wymaga decyzji kierownika urzędu stanu cywilnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Końcowo stwierdził, że wnioskodawcą jest osoba spełniającą wszystkie wyżej wymienione wymogi.
Powyższą decyzję zakwestionował A. Ł., który w odwołaniu wniesionym do Wojewody Opolskiego, domagał się jej uchylenia podając, że nie wyraża zgody na wpisanie G. K. jako jego żony. Wyjaśnił, że związek małżeński został zawarty w dniu 19 lutego 2005 r. pod naciskiem siostry G. K., która stwierdziła, że powinien on zostać zawarty dla ułatwienia przyjazdu i pobytu, otrzymania wiz, a w perspektywie również obywatelstwa oraz zapewniła, że nie wywołuje on skutków na terenie Polski. Zarzucił, że po powrocie do kraju uzyskał informację od pracownika USC w Opolu, że warunkiem wpisania aktu małżeństwa jest pisemna zgoda obu stron. Podniósł również, że związek rozpadł się, a G. K. wyprowadziła się ze wspólnego mieszkania i została z niego wymeldowana, w związku z czym wprowadziła organ w błąd poprzez podanie we wniosku nieprawdziwego adresu zamieszkania. Dodał, że G. K. podstępnie wykradła dokument małżeństwa.