Zarządzenie wójta ustalające na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach /Dz.U. nr 132 poz. 622 ze zm./ wymagania dla przedsiębiorców ubiegających się o uzyskanie zezwolenia na świadczenie usług komunalnych w zakresie czystości i porządku nie podlega obowiązkowi przedkładania wojewodzie oraz nie stanowi aktu prawa miejscowego. Wymagania określone przez wójta jedynie umożliwiają, a nie nakazują przedsiębiorcom świadczenia usług komunalnych, nie kształtują sytuacji prawnej adresatów aktu oraz nie rodzą żadnych skutków normotwórczych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Daria Sachanbińska -(spr.) Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant: sekretarz sądowy Jolanta Hadała po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi Burmistrza Prószkowa na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 27 sierpnia 2004 r., nr PN.III-LP-0911-1-81/2004 w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy 1) uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze, 2) określa, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie podlega wykonaniu w całości.
Zarządzeniem z dnia 20 marca 2003 r., nr 34/2003, w sprawie wymagań jakie powinni spełniać przedsiębiorcy ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych, ochrony przed bezdomnymi zwierzętami, prowadzenia schronisk dla bezdomnych zwierząt, a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części, Wójt Gminy Prószków, działając na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. Nr 132, poz. 622 z późn. zm.), postanowił, iż przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na odbieranie odpadów komunalnych musi: posiadać biuro położone na terenie gminy Prószków, stworzyć 15 nowych miejsc pracy dla bezrobotnych osób mieszkających na terenie Gminy Prószków, składować odpady komunalne odbierane od właścicieli nieruchomości położonych na terenie Gminy Prószków na składowisku w Domecku, składować wyłącznie na składowisku w Domecku odpady komunalne odbierane od właścicieli nieruchomości położonych na terenie Gminy Prószków a ponadto zapewnić świadczenie usług u co najmniej 30% mieszkańców gminy. Jednocześnie nakazano uprawdopodobnienie spełnienia powyższych wymagań odpowiednimi dokumentami (§ 1 zarządzenia). W § 2 zarządzenia postanowiono, że w stosunku do pozostałych rodzajów działalności odpowiednie zastosowanie ma §1, natomiast w § 3 zarządzenia określono, że wchodzi ono w życie z dniem podjęcia.
W związku ze skargą na powyższe zarządzenie, wniesioną przez Spółkę A w O., Wojewoda Opolski pismem z dnia 22 lipca 2004 r., zwrócił się do Wójta Gminy Prószków o przesłanie treści zarządzenia oraz przedstawienie informacji o jego stosowaniu wobec przedsiębiorców.
W dniu 4 sierpnia 2004 r. zarządzenie wraz z żądanymi wyjaśnieniami wpłynęły do Wojewody Opolskiego, który następnie - w dniu 27 sierpnia 2004 r. - wydał rozstrzygnięcie nadzorcze. Rozstrzygnięcie to przesłano do Burmistrza Prószkowa w dniu 31 sierpnia 2004 r.
W/w rozstrzygnięciem nadzorczym, wydanym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), Wojewoda stwierdził nieważność zarządzenia Wójta Gminy Prószków. Uznał bowiem, że Wójt (obecnie Burmistrz Miasta Prószków) przekroczył upoważnienie ustawowe a nadto, z naruszeniem art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ograniczył wolność prowadzenia działalności gospodarczej. Wojewoda powołał się na dotychczasowe orzecznictwo powstałe na tle art. 7 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, z którego wynika, że wójt, wydając zezwolenie na świadczenie usług określonych w art. 7 ust. 1 tej ustawy, może jedynie oceniać czy przedsiębiorca posiada środki techniczne pozwalające na wykonywanie działalności objętej zezwoleniem. W związku z tym, w ocenie organu nadzoru, wymagania określone w zarządzeniu mogły dotyczyć wyłącznie środków technicznych, tj. urządzeń i pojazdów służących do wykonywania usług. Tymczasem wymogi określone w zarządzeniu odnoszą się do sposobu świadczenia usług przez przedsiębiorcę, co przesądza o przekroczeniu upoważnienia ustawowego, a dodatkowo narusza treść art. 22 Konstytucji R.P. Marginalnie podniesiono również, iż treść zarządzenia budzi wątpliwości interpretacyjne przez użycie sformułowania "odpowiednie zastosowanie" oraz ze względu na brak konkretnego wskazania jakie dokumenty przedsiębiorca ma przedstawić.