Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi M.K. i A. K. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 13 czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania oddala skargę.
Pismem z 15 października 2013 r. M. i A. K. zwrócili się do Wójta Gminy Strzeleczki o wymeldowanie M. K. z miejsca stałego pobytu, podając, że wymieniona w roku 1997 bądź 1998 wyprowadziła się na stałe do [...], gdzie mieszka i pracuje. Wnioskodawcy wyjaśnili, że M. K. nie mieszka już w Polsce i zabrała ze sobą wszystkie swoje rzeczy. Do wniosku o wymeldowanie dołączyli dokumenty potwierdzające ich tytuł prawny do budynku przy ul. [...] nr [...] w [...] i przysługującą M. K. służebność mieszkania, obejmującą prawo dożywotniego korzystania z jednego pokoju położonego na piętrze budynku oraz prawo korzystania z kuchni, łazienki i ubikacji.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, Wójt Gminy Strzeleczki decyzją z dnia 14 kwietnia 2014 r., nr [...], działając na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 993, z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą, oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), zwanej dalej K.p.a., odmówił wymeldowania M. K. z pobytu stałego w [...] przy ul. [...]. Relacjonując przebieg postępowania, organ przytoczył treść wyjaśnień stron postępowania oraz zeznań świadków, a także uzyskane z Policji informacje o interwencjach. Podał m.in., że świadkowie L. i M. G. zeznali, iż sąsiadka wyjechała za granicę do pracy, jednak przyjeżdżała do Polski kilka razy w roku. Ostatni raz widzieli ją w listopadzie 2012 r., lecz nie została wpuszczona do domu, w którym zmieniono zamki. Pomogli M. K. w przeniesieniu jej rzeczy do ich domu. Także A. K. (drugi syn M. K.) potwierdził fakt częstych przyjazdów matki do Polski, podczas których - od jakiegoś czasu - przebywa u niego, bo nie ma kluczy do domu. Zauważył, że meble "po mamie" brat umieścił w stodole i garażu, ponieważ remontował sobie mieszkanie. Świadek J. C. zeznał, że od 2007 r. widywał M. K. na posesji 8-10 razy rocznie i wie, iż ostatnio odmawiano jej dostępu do domu, w którym chce przebywać. Uczestniczył w zdarzeniu, gdy M. K. nie została wpuszczona do domu, pomimo interwencji Policji. K. G. zeznała, że w miejscu stałego zameldowania, po kilka razy w roku widywała M. K., która z uwagi na konflikty rodzinne z M. i A. K. zatrzymywała się u drugiego syna. W piśmie z 4 grudnia 2013 r. i 12 lutego 2014 r. Komenda Powiatowa Policji w [...] potwierdziła przeprowadzenie interwencji w związku z odmową wpuszczenia M. K. do domu. Przesłuchani w charakterze świadków rodzice M. K. - J. i W. K. zeznali, że jest im wiadomo, iż M. K. nie pozostawiła w miejscu zameldowana rzeczy stanowiących jej własność, a pod adresem: [...], ul. [...] J. K. widział ją w 2013 r. dwukrotnie, zaś W. K. tylko raz. Oboje stwierdzili, że od córki i zięcia wiedzą, iż M. K. nie podejmowała prób powrotu do domu, choć znane jest im zajście z interwencją Policji w październiku 2013 r. Z kolei, w swoich oświadczeniach M. K. podkreśliła, że jej pobyt w [...] ma charakter zarobkowy, co roku kilkakrotnie przyjeżdża do Polski, zamierza mieszkać w miejscu zameldowania, a po uzyskaniu emerytury - powrócić do Polski już na stałe. Dodała, że wyjeżdżając do [...] zostawiła całe wyposażenie domu, zaś wniosek o wymeldowanie i pozew do sądu o zniesienie służebności mieszkania są efektem jej interwencji na Policji, kiedy nie została wpuszczona do mieszkania. Zwróciła uwagę na występujące od 2012 r. konflikty z synem A. i jego żoną M., a także na przekazanie jej informacji o wymianie zamków w drzwiach i braku możliwości przebywania w głównym budynku. Do zamieszkania wyznaczono jej boczne pomieszczenia, które - jej zdaniem - nie nadają się do takiego celu. W związku z trwającymi sporami, brakiem dostępu do mieszkania, obawami o zdrowie i życie, zmuszona jest do przebywania "kątem" u drugiego syna. Wyjaśniła ponadto, że jej rzeczy zostały usunięte z mieszkania. Organ odnotował również, że M. i A. K. podali, iż od kilkunastu lat M. K. nie zamieszkuje w miejscu meldunku i nie ma tu żadnych rzeczy. Podczas wizyt w Polsce przywozi rzeczy osobiste ze sobą. W ocenie wnioskodawców, M. K. nie chce mieszkać w miejscu zameldowania, a interwencje Policji są spowodowane trwającym między stronami konfliktem.