Z. J., pismem z dnia 3 sierpnia 2009 r. wniósł odwołanie od powyższego orzeczenia, podnosząc, że kolejny raz oświadcza, iż nie zgadza się z orzeczeniem o braku potrzeby indywidualnego nauczania jego córki. Powinna ona posiadać indywidualne nauczanie, bowiem wskazuje na to jej stan zdrowia, co potwierdzają badania i złożone przez skarżącego dokumenty w tej sprawie. Uznał, że Zespół wskazuje na zalecenia, które nie dają spodziewanych efektów. Stwierdził, że na podstawie przedłożonej dokumentacji medycznej i przeprowadzonych badań należy zmienić dotychczasowe metody i wdrożyć nowe metody pomocy dla jego córki.
Opolski Kurator Oświaty w Opolu, decyzją Nr [...] z dnia [...], postanowił utrzymać w mocy zaskarżone orzeczenie z dnia [...]. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy stwierdził, ze dziewczynka ma rozpoznany przez lekarza zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi i koncentracji. Z opinii sporządzonych przez nauczycieli uczących A. wynika, że nie sprawia ona swoim zachowaniem zagrożenia dla siebie i innych. Poczyniła natomiast postępy w środowisku szkolnym. Jej stosunek do obowiązków szkolnych i zachowanie ulegają poprawie. Zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi i koncentracji nie jest wskazaniem do izolacji dziecka ze środowiska rówieśniczego w szkole. Stan zdrowia dziewczynki nie powoduje przesłanek wskazujących na potrzebę realizacji przez O. obowiązku szkolnego w formie nauczania indywidualnego.
Skargę na powyższą decyzję złożył Z. J. W uzasadnieniu skargi wskazał na chorobę dziecka, na ADHD stwierdzaną od przedszkola. Podkreślił, że rodzice nie są w stanie zapewnić córce nauczania na odpowiednim poziomie, bowiem sami nie mają stosownego wykształcenia. Natomiast w opiniach i zaświadczeniach lekarskich stwierdza się o potrzebie indywidualnego nauczania córki. W ocenie skarżącego, badania dobitnie potwierdzają, że córka jest chora i wymaga stosownej pomocy. W skardze zaapelował do Sądu, o wnikliwe rozpatrzenie całej sprawy "kierując się dobrem dziecka i wskazanie konkretnej pomocy."
W odpowiedzi na skargę Opolski Kurator Oświaty w Opolu wniósł o jej oddalenie, powtarzając argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Organ podkreślił, że odwołanie skarżącego od orzeczenia Zespołu Orzekającego z dnia 22 maja 2009 r. nie zasługiwało na uwzględnienie, dlatego postanowiono utrzymać je w mocy.
Na rozprawie w dniu 14 stycznia 2010 r., skarżący dodatkowo podniósł, że organ odwoławczy nie ustosunkował się do zarzutów odwołania. Odwołanie natomiast od pierwszego orzeczenia z dnia 22 maja 2009 r., nie zostało przekazane do rozpatrzenia Kuratorowi Oświaty, a otrzymał jedynie odpowiedź na odwołanie kolejnym orzeczeniem z dnia [...].
Pełnomocnik organu podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie, prezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji oraz w odpowiedzi na skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z innych przyczyn niż zawarte w niej zarzuty.
Zgodnie z przepisem art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne kontrolują działalność administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, iż w postępowaniu sądowym nie mogą być brane pod uwagę argumenty natury słusznościowej czy celowościowej. Badana jest wyłącznie legalność aktu administracyjnego, czyli prawidłowość zastosowania przepisów prawa do zaistniałego stanu faktycznego, trafność ich wykładni oraz prawidłowość przyjętej procedury.