W dniu 30 października 2006 r. W. B. odwołał się do Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu, zarzucając, że rozkaz został wydany z błędami i wniósł "o wydanie nowego rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby w Policji w oparciu o wszystkie podstawy prawne (m.in. art. 6f, art. 32 ust. 1 i 2, art. 41 ust. 1 pkt 1, art. 43 ust. 1 i inne)", bez błędu w uzasadnieniu, z którego wynika, że to Wojewódzka Komisja Lekarska w Opolu orzekła o całkowitej niezdolności do służby w Policji. Podkreślił, że WKL MSWiA w Opolu orzekła o całkowitej niezdolności do służby z "powodu choroby niedokrwiennej serca", a z orzeczeniem tym nie zgodziła się OKL MSWiA w Katowicach, która w dniu 16 czerwca 2006 r. wydała orzeczenie o całkowitej niezdolności do służby z powodu "przewlekłych zaburzeń neurastenicznych".
W wyniku wniesionego odwołania Komendant Wojewódzki Policji w Opolu uchylił w całości zaskarżoną decyzję i zwolnił skarżącego ze służby w Policji z dniem 15 grudnia 2006 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, iż uchylona decyzja została wydana z naruszeniem art. 107 K.p.a., który stanowi, iż decyzja powinna zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne, a od uzasadnienia można odstąpić, gdy uwzględnia się w całości żądanie strony lub w przypadkach, w których z dotychczasowych przepisów ustawowych wynikała możliwość zaniechania lub ograniczenia uzasadnienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa lub porządek publiczny. W sprawie nie zaistniała żadna z przedmiotowych przesłanek, bowiem W. B. zgłosił pisemne wystąpienie ze służby z dniem 1 października 2006 r., natomiast został zwolniony z dniem 31 października 2006 r. W związku z powyższym decyzja pierwszoinstancyjna nie uwzględniała w całości żądania strony, a więc konieczne było jej uzasadnienie. Odnośnie zarzutów dotyczących braku powołania pełnej podstawy prawnej organ wskazał, że decyzja została podjęta w oparciu o art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o Policji, a jako podstawę prawną decyzji należy powoływać przepisy prawa materialnego, na których organ oparł swoje rozstrzygnięcie, i proceduralne mające szczególny związek z decyzją. Powoływanie wszystkich przepisów, które miały zastosowanie w sprawie byłoby zbytnim formalizmem. Odpowiadając na zarzut pominięcia art. 43 ust. 1 ustawy o Policji, organ odwoławczy wyjaśnił, że wprawdzie nie powołano wprost tego przepisu, jednak zastosowanie jego w niniejszej sprawie wynika z uzasadnienia decyzji. Ponadto, Komendant Wojewódzki Policji w Opolu zauważył, iż w decyzji pierwszoinstancyjnej błędnie przywołano przepis art. 117 ust. 1 ustawy o Policji, który nie miał zastosowania, bowiem dotyczy uprawnienia przysługującego policjantowi już zwolnionemu ze służby, jednak uchybienie to nie stanowiło naruszenia prawa w stopniu istotnym dla rozstrzygnięcia. Na koniec, organ nie uwzględnił również zarzutu w zakresie błędnego powołania się na orzeczenie WKL MSWiA, podnosząc, iż zarówno orzeczenie wydane przez tę jednostkę, jak i przez OKL MSWiA w Katowicach orzekają o całkowitej niezdolności do służby w Policji. Organ odwoławczy zaznaczył również, iż odwołujący wnosi o wydanie nowego rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby, nie określając przy tym daty tego zwolnienia, co oznacza, że podtrzymuje swoje pisemne oświadczenie o wcześniejszym wystąpieniu ze służby.