Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Protokolant st. insp. sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi B. C. na Prezydenta Miasta Opola w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. akt II SAB/Op 40/17 w sprawie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu 1) wymierza Prezydentowi Miasta Opola grzywnę w wysokości 1.500 (tysiąc pięćset) złotych, 2) stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) przyznaje od Prezydenta Miasta Opola na rzecz skarżącego B. C. sumę pieniężną w kwocie 2.000 (dwa tysiące) złotych, 4) zasądza od Prezydenta Miasta Opola na rzecz skarżącego B. C. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez B. C. (dalej zwanego również skarżącym) jest niewykonanie przez Prezydenta Miasta Opola wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. akt II SAB/Op 40/17, w przedmiocie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu.
Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:
Wyrokiem z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. akt II SAB/Op 40/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, uwzględniając skargę B. C. na bezczynność Prezydenta Miasta Opola w przedmiocie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu, zobowiązał organ do wydania aktu w sprawie wniosku skarżącego z dnia 30 lipca 2007 r. - w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt z prawomocnym orzeczeniem (pkt 1 sentencji), stwierdził, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2 sentencji), orzekł o wymierzeniu Prezydentowi grzywny w wysokości 500 zł (pkt 3 sentencji), przyznał od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną w wysokości 1.000 zł (pkt 4 sentencji) oraz zasądził od organu na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego w kwocie 597 zł (pkt 5 sentencji).
W uzasadnieniu tego wyroku Sąd ustalił m.in., że zarządzeniem z dnia 7 lutego 2007 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 130a ust. 5a, 5c i 5e ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. nr 108, poz. 908, z późn. zm.), a następnie zarządzeniem z dnia 26 stycznia 2010 r., nr [...], Prezydent Miasta Opola wyznaczył skarżącego, prowadzącego działalność pod nazwą A, jako jednostkę do usuwania pojazdów z drogi i prowadzenia parkingu strzeżonego, na okres kolejnych 3 lat.
W dniu 10 lutego 2007 r. skarżący przyjął do wykonania wydaną przez funkcjonariusza Policji dyspozycję dotyczącą usunięcia i dostarczenia na parking A pojazdu marki [...], nr rej. [...].
Pismem z dnia 30 lipca 2007 r. skarżący zawiadomił [...] Urząd Skarbowy w [...] o dokonaniu usunięcia ww. pojazdu oraz poinformował, że pomimo upływu 6-miesięcznego terminu określonego w art. 130a ust. 10 ustawy Prawo o ruchu drogowym pojazd nie został odebrany przez właściciela. Ponadto oświadczył, że na dzień sporządzenia pisma należność za holowanie i parking przedmiotowego samochodu wynosi 974 zł.
Odrębnym pismem z dnia 9 września 2010 r. skarżący zawiadomił Starostwo Powiatowe w [...] o usunięciu pojazdu i bezskutecznym upływie 6-miesięcznego terminu jego odbioru.
Pismem z dnia 2 grudnia 2010 r. skarżący ponownie wystąpił do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] o przyznanie wynagrodzenia za dozór i przechowanie przedmiotowego samochodu, wskazując, że koszt przechowania pojazdu i sprawowania nad nim dozoru wynosi 9.016 zł.
Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2011 r. Starosta [...] przekazał Prezydentowi Miasta Opola, według właściwości, pismo skarżącego z dnia 9 września 2010 r., otrzymane w dniu 20 września 2010 r. i wskazał, że usunięcie pojazdu nastąpiło na terenie miasta [...]. W załączeniu organ przekazał również dokumentację dotyczącą usunięcia ww. pojazdu, w tym zawiadomienie dokonane przez A Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z dnia 30 lipca 2007 r. oraz pismo wyjaśniające organu skarbowego z dnia 10 grudnia 2010 r.