Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz - spr. Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia NSA Jerzy Krupiński Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 listopada 2010 r., [...] w przedmiocie kary pieniężnej za nieterminowe przekazanie zbiorczego zestawienia danych o odpadach 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą decyzję Marszałka Województwa Opolskiego z dnia 8 września 2010 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącej Spółki A. Sp. z o.o. w [...] kwotę 400 (czterysta) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia 8 września 2010 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 37 ust. 1 i ust. 3, art. 79c ust. 3 i art. 79d ust. 3, ust. 4 i ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. z 2007 r., nr 39, poz. 251, ze zm.)- zwaną dalej ustawą oraz art. 21 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60, ze zm.)- zwaną dalej Ordynacją, działający z upoważnienia Marszałka Województwa Opolskiego- Dyrektor Departamentu Ochrony Środowiska, nałożył na " A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] (dalej, jako Spółka lub Sp. z o.o.), karę pieniężną w wysokości 10.000 zł, za nieterminowe przekazanie zbiorczego zestawienia danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania odpadów za 2009 r. W punkcie drugim decyzji organ zobowiązał Spółkę do wpłaty ww. kwoty na podany numer konta bankowego, w terminie 14 dni od dnia ostateczności decyzji ustalającej jej wysokość. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, iż zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy o odpadach, posiadacz odpadów prowadzący ewidencję odpadów jest obowiązany sporządzić na formularzu zbiorcze zestawienie danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania tych odpadów. Zbiorcze zestawienia danych, o których mowa w ust. 1 i 2, posiadacz odpadów lub wytwórca komunalnych osadów ściekowych jest obowiązany przekazać marszałkowi województwa właściwemu ze względu na miejsce wytwarzania, zbierania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów w terminie do dnia 31 marca za poprzedni rok kalendarzowy (art. 37 ust. 3 ustawy). Odnosząc się do stanu faktycznego sprawy organ wskazał, iż pismem z dnia 7 lipca 2010 r. Opolski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska poinformował Marszałka Województwa Opolskiego o przeprowadzonej w dniach 17 maja 2010 r. do 7 czerwca 2010 r. kontroli w Spółce "A", w trakcie której stwierdzono min., że zbiorcze zestawienie danych za 2009 r. złożono w dniu 14 maja 2010 r. (winno być 12 maja 2010 r.- dopisek Sądu). Powyższe obligowało zatem organ do wszczęcia postępowanie w przedmiotowej sprawie a następnie wymierzenia kary pieniężnej, zgodnie z art. 79c ust. 3 ustawy. Organ podkreślił nadto, iż w sprawach dotyczących kar pieniężnych (art. 79 d ust. 5 ustawy) stosuje się przepisy działu III ustawy Ordynacja podatkowa, z kolei zgodnie z art. 53 § 4 Ordynacji podatkowej odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego. Od powyższej decyzji Spółka "A" wniosła odwołanie, kwestionując zasadność nałożonej kary pieniężnej. Argumentowała, że wysokość kary winna być adekwatna do wielkości podmiotu oraz skali naruszenia prawa. Wskazała, iż obecnie obowiązuje identyczna kara za jeden dzień spóźnienia, jak również za złożenie sprawozdania po roku. Ponadto taką samą karą obciążany jest podmiot zarządzający środowiskiem przyjmujący tysiące ton odpadów i przedsiębiorcy wytwarzający kilka kilogramów odpadów rocznie. W ocenie Spółki, kara winna być nakładana tylko w przypadku niezrealizowania określonego obowiązku, a nie za nieterminową realizację. Końcowo Spółka dodała, że przepis stanowiący podstawę nałożenia kary wszedł z życie 12 marca 2010 r. i nie obowiązywał w roku sprawozdawczym 2009, którego dotyczyło postępowanie. W wyniku rozpoznania odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia 30 listopada 2010 r., nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2013, poz. 267) - zwanej dalej K.p.a., uchyliło zaskarżoną decyzję w części określającej termin oraz sposób uiszczenia kary i w tym zakresie umorzyło postępowania pierwszej instancji, w pozostałej części utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu Kolegium przedstawiło stan faktyczny sprawy, a następnie przytoczyło przepisy art. 37 ust. i ust. 3 oraz 79c ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o. Kolegium wskazało, iż okoliczności bezsporną jest, że na skarżącej Spółce ciążył obowiązek sporządzenia i przekazania Marszałkowi Województwa Opolskiego zbiorczego zestawienia danych za rok 2009, w terminie określonym w art. 37 ust. 3 ustawy. Skoro strona złożyła powyższy dokument dopiero w dniu 12 maja 2009 r., (tj. po terminie określonym w art. 37 ust. 3 ustawy o odpadach), to Marszałek Województwa zobligowany był wymierzyć Spółce karę pieniężnej, zgodnie z art. 79c ust. 3 ustawy. Kolegium podkreśliło, iż decyzja w przedmiocie kary ma charakter decyzji związanej, co oznacza, że sposób rozstrzygnięcia sprawy nie został pozostawiony uznaniu organu administracji publicznej, ale jest determinowany przepisami prawa. Ustawodawca nie przewidział też możliwości miarkowania kary zależnie od stopnia winy, czy sytuacji finansowej podmiotu zobowiązanego. W ocenie Kolegium, rozstrzygnięcie sformułowane w punkcie 2 sentencji kwestionowanej decyzji zapadło bez podstawy prawnej, ponieważ termin i sposób uiszczenia kary wynikają wprost z art. 79d ust. 4 ustawy. Powołując się na stanowisko judykatury organ odwoławczy podkreślił, iż dopuszcza się możliwość uchylenia zaskarżonej decyzji w części, w której jest ona bezprzedmiotowa i umorzenie postępowania pierwszoinstancyjnego tylko w części, lecz organ odwoławczy w decyzji ostatecznej musi wypowiedzieć się, co do pozostałej części rozstrzygnięcia, w szczególności, w jakim zakresie utrzymał je w mocy. Niezależnie od powyższego, Kolegium zauważyło, iż z mocy art. 79d ust. 5 ustawy w sprawach dotyczących kar pieniężnych, o których mowa w art. 79c, stosuje się przepisy działu III Ordynacja podatkowa, z tym, że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa. Odesłanie dotyczy min. przepisów działu 7a 9 "Ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych", dlatego Spółka będzie mogła ubiegać się np. o umorzenie kary w całości lub w części bądź rozłożenie jej na raty (art. 67a § 1).