Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk - spr. Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 listopada 2014 r. sprawy ze skargi W. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania o rozgraniczenie nieruchomości oddala skargę.
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 33 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. nr 193, poz. 1287, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, Burmistrz Gorzowa Śląskiego wszczął postępowanie rozgraniczeniowe nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...], położonej w [...] i stanowiącej własność Gminy [...], z nieruchomościami sąsiadującymi, tj. działką nr [...], stanowiącą własność B. P. i działką nr [...], będącą własnością H. i W. G. W postanowieniu organ zawarł upoważnienie dla wskazanego geodety do wykonania czynności rozgraniczeniowych.
W dniu 15 stycznia 2014 r. upoważniony geodeta rozpoczął czynności ustalenia przebiegu granic pomiędzy wskazanymi w postanowieniu nieruchomościami, z których to czynności sporządzony został protokół graniczny, a następnie w dniu 21 stycznia 2014 r. opracował także opinię techniczną, która została załączona do akt sprawy wraz z mapą ewidencyjną, szkicem polowym, protokołem granicznym i szkicem granicy spornej pomiędzy działkami nr [...] i [...].
W dniu 10 lutego 2014 r. Burmistrz Gorzowa Śląskiego wydał decyzję zatwierdzającą przebieg granicy pomiędzy działkami nr [...] i nr [...].
Z kolei, decyzją z dnia 12 lutego 2014 r., nr [...], organ orzekł o umorzeniu postępowania rozgraniczeniowego pomiędzy działką nr [...] i działką nr [...]. Jako podstawę prawna rozstrzygnięcia organ wskazał art. 105 § 1 K.p.a., art. 34 ust. 2 ustawy oraz rozporządzenie Ministra Sprawa Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości (Dz. U. nr 45, poz. 453, z późn. zm.). W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte w związku z brakiem widocznych punktów granicznych, oznaczających przebieg drogi gminnej wraz z przydrożnym rowem, natomiast konieczność oznaczenia granic działki nr [...], spowodował spór dotyczący położenia rowu i jego przynależności do tej działki. Postępowanie rozgraniczeniowe pomiędzy działkami nr [...] i [...] stało się jednak bezprzedmiotowe z uwagi na to, że w trakcie prowadzonego przez geodetę postępowania rozgraniczeniowego nie doszło do zawarcia ugody granicznej, a dokumenty zebrane w tym postępowaniu są niewystarczające. Organ zaznaczył, że geodeta utrwalił palikami na gruncie punkty graniczne według ostatniego stanu posiadania i wskazań stron oraz oznaczył je na szkicu granicznym, a całość dokumentacji wraz z opinią złożył w urzędzie. Uznając, że nie ma podstaw do wydania decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości wskazał, iż dokumentacja zgromadzona w postępowaniu zostanie przekazana z urzędu do Sądu Rejonowego w Kluczborku.
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł W. G. Zarzucił organowi, że w odniesieniu do nieruchomości nr [...] (stanowiącej drogę gminną) ograniczył postępowanie rozgraniczeniowe tylko do dwóch działek, podczas gdy przy innych działkach położonych przy tej drodze również nie ma widocznych punktów granicznych. Wskazał, że organ powołał się na spór dotyczący położenia rowu i jego przynależności do działki, którego "odwołujący z nikim nie ma". W odniesieniu do przeprowadzonych pomiarów geodezyjnych podniósł, że wyznaczanie granic odbywało się bez żadnych pomiarów i bez punktów odniesień, w konsekwencji czego - dla zachowania prawidłowej szerokości drogi gminnej nr [...] - geodeta wyznaczył na jego działce domyślną granicę, co spowodowało, że część jego drzew zaczęła należeć do drogi. Zwrócił uwagę, że drzewa te wiekowo odpowiadają rosnących na jego działce. Zaznaczył, że pamięta "skąd wcześniej były wykopane kamienie graniczne" i zniszczone przez firmę remontującą drogę gminną. Podkreślił, że wskazał geodecie tę wcześniejszą granicę. Ujawnił też, że plan sytuacyjny z 1935 r., z którym się zapoznał, ma wyraźny punkt załamania granicy między jego działką i drogą gminną nr [...], które to załamanie odpowiada bardziej wskazanej przez niego granicy, niż granicy wyznaczonej przez geodetę, która bardziej zbliżała się do linii prostej i zabierała część jego działki. Skarżący zrelacjonował "wizję lokalną" z udziałem Burmistrza w dniu 31 stycznia 2014 r. (która nie została utrwalona w żaden sposób w aktach sprawy- przyp. Sądu.). Akcentował, że sporna droga jest wąska nie tylko przy jego nieruchomości, ale też przy nieruchomościach innych sąsiadów. Wyraził ubolewanie co do tego, że organ prowadzi tylko pozorowane czynności, które do niczego nie prowadzą.