Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 lutego 2009r. sprawy ze skargi J. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym o zwrot renty socjalnej. oddala skargę.
Przedmiotem postępowania sądowoadministracyjnego jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], Nr [...], którym utrzymano w mocy postanowienie Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Opolu z dnia [...], Nr [...], w przedmiocie stanowiska wierzyciela, co do uznania zarzutów J. B. w postępowaniu egzekucyjnym za nieuzasadnione.
Zaskarżone postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym:
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na wniosek wierzyciela - Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Opolu, prowadzi na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia 27 maja 2004r. egzekucję pieniężną w stosunku do J. B., z tytułu nienależnie pobranej renty socjalnej za okres od 1 października 1996 r. do 31 lipca 2003 r., w wysokości [...].
Pismem z dnia 29 sierpnia 2006 r. zobowiązana wystąpiła do organu egzekucyjnego z wnioskiem o umorzenie prowadzonego postępowania na podstawie art. 59 ust. 3 (chodziło zapewne o § 1 pkt 3) ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W uzasadnieniu wniosku podniosła, iż prowadzone wobec niej postępowanie toczy się na podstawie decyzji Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Opolu z dnia 26 września 2003 r., którą pozbawiono ją przyznanej wcześniej renty socjalnej i która nie zawiera rozstrzygnięcia w przedmiocie zwrotu pobranego świadczenia, jego wysokości oraz terminu zwrotu. Skarżąca dowodziła, iż przepis art. 3 ustawy egzekucyjnej stanowi, że egzekucję administracyjną stosuje się do obowiązków wynikających z decyzji lub postanowień właściwych organów. W tej sytuacji należy uznać, że nałożony na nią obowiązek został określony niezgodnie z przedmiotową decyzją i nie było podstaw do wystawienia tytułu wykonawczego. Dalej, J. B. wywodziła, iż domagała się rozłożenia spłaty zadłużenia na raty, lecz nie uzyskała oczekiwanej odpowiedzi. W jej ocenie, w niniejszej sprawie winny mieć zastosowanie przepisy ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej i - poprzez odpowiednie odesłanie - przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS, które stanowią, że nie można żądać zwrotu nienależnie pobranego świadczenia za okres powyżej trzech lat.
Uznając, że J. B. wniosła zarzut, co do nieistnienia obowiązku, o którym mowa w art. 33 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, organ egzekucyjny przekazał - na podstawie art. 34 § 1 tej ustawy - pismo zobowiązanej wierzycielowi celem zajęcia w sprawie stanowiska.
Postanowieniem z dnia [...] Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Opolu uznał zarzuty J. B. za niezasadne, wywodząc, że pomimo stosownego pouczenia w decyzjach przyznających zasiłek stały (decyzja z dnia 8 sierpnia 1994 r.) i rentę socjalną (decyzja z dnia 17 października 1996 r.) strona nie poinformowała organu o nabyciu z dniem 1 października 1995 r. renty inwalidzkiej. O fakcie tym organ dowiedział się dopiero 24 lipca 2003 r. i dlatego też wydał w dniu 26 września 2003 r. decyzję uchylającą wcześniej przyznane świadczenie oraz wezwał stronę do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia za okres od 1 października 1996r. do 31 lipca 2003 r., w wysokości [...]. Obowiązująca wówczas ustawa o pomocy społecznej nie przewidywała w kwestii zwrotu należności formy decyzji. Ponieważ sprawa zakończona przyznaniem renty została wszczęta przed wejściem w życie ustawy o rencie socjalnej, to w oparciu o jej art. 27 ust. 1 stosuje się przepisy dotychczasowe, tj. przepisy ustawy o pomocy społecznej.