We wniesionej skardze D. D. domagał się uchylenia powyższego postanowienia w całości, zarzucając, że zostało ono wydane w innej niż wnioskowana przez niego sprawie. Wyjaśnił, że odwołanie, które złożył, nie dotyczyło decyzji [...], chociaż w wyniku ewidentnej pomyłki ten właśnie numer wskazał we wniosku o uchylenie, ale dotyczyło decyzji Burmistrza Strzelec Opolskich z dnia 11 sierpnia 2014 r., nr [...]. Wniósł o uchylenie tejże decyzji i podniósł, że postanowieniem z dnia 30 stycznia 2015 r. Kolegium odmówiło mu przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od tego aktu, gdyż uznało, że decyzje o zwrocie świadczeń nie weszły do obrotu prawnego z powodu nieskutecznego ich doręczenia małoletniej J. D. W związku z tym OPS w Strzelcach Opolskich ponownie przesłał tę decyzję w dniu 13 kwietnia 2015 r., a skarżący otrzymał ją w dniu 15 kwietnia 2015 r. Stosownie do tego D. D. stwierdził, że odwołanie od powyższej decyzji wniósł w terminie, gdyż "wpłynęło 27-04-2015". Poza tym zwrócił uwagę, że w treści tego odwołania zawarł "wniosek o uchylenie otrzymanej w dniu 15.04.2015 decyzji". Skarżący podniósł ponadto, że nie powinien być obarczany faktem mylenia numeracji, zwłaszcza że organy również popełniają podobne pomyłki, gdyż we wcześniej rozpatrywanej sprawie również podał w odwołaniu omyłkowy numer [...], a pomimo tego Kolegium wydało postanowienie w sprawie decyzji nr [...].
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wniosło o oddalenie skargi i podtrzymało argumenty przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Dodatkowo Kolegium wyjaśniło, że z pisma skarżącego z dnia 22 kwietnia 2014 r. wyraźnie wynika, iż kwestionuje on decyzję nr [...], natomiast wątpliwości organu wzbudził jedynie zakres żądania strony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1647, z późn. zm.), sądy administracyjne kontrolują działalność administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w postępowaniu sądowym nie mogą być brane pod uwagę argumenty natury słusznościowej czy celowościowej. Badana jest wyłącznie legalność aktu administracyjnego, czyli prawidłowość zastosowania przepisów prawa do zaistniałego stanu faktycznego, trafność ich wykładni oraz prawidłowość przyjętej procedury.
Ponadto, stosownie do art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sąd wydaje rozstrzygnięcie w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Sąd bierze zatem z urzędu pod uwagę wszelkie naruszenia prawa proceduralnego i materialnego niezależnie od treści podnoszonych w skardze zarzutów, jednak w zakresie oceny legalności nie może wykraczać poza sprawę, która była lub winna być przedmiotem postępowania przed organami administracji publicznej i której dotyczy zaskarżone rozstrzygnięcie.