Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz - spr. Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech Sędzia WSA Marta Wojciechowska Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi J. W. i G. W. na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia 13 sierpnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie nakazu wykonania czynności w celu doprowadzenia obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim z dnia 6 maja 2014 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu na rzecz G. W. i J. W. solidarnie kwotę 500 (pięćset) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
J. i G. W. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia 13 sierpnia 2014 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim z dnia 6 maja 2014 r., nr [...], stwierdzającą wykonanie przez W. T. obowiązku wynikającego z ostatecznej decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim z dnia 6 maja 2014 r., nr [...].
Wydanie zaskarżonej decyzji poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim, na skutek wniesionej przez G. W. z dnia 8 stycznia 2002 r., wszczął z urzędu postępowanie w sprawie zmiany sposobu użytkowania i remontu lokalu restauracji "A" przy ul. [...] w [...]. W toku prowadzonego postępowania organ ustalił, że od września 1990 r. przedmiotowy lokal był użytkowany jako kawiarnia, natomiast w latach 1992-1993 nastąpiło rozszerzenie działalności na kawiarniano-restauracyjną. W roku 2000 została przeprowadzona przebudowa, po której wznowiono działalność restauracyjną. Wykonane prace polegały na wypłytkowaniu posadzek, odmalowaniu i wytapetowaniu ścian, zastąpieniu w części zaplecza ścianek wykonanych z materiału drewnopodobnego ściankami z materiału wodoodpornego, które opłytkowano. Ponadto wstawiono nowe okna od strony rynku oraz nowe drzwi w miejscu otworu drzwiowego, a w pomieszczeniu piwnicznym wykonano nową posadzkę z płyt ceramicznych z nowym podłożem betonowym i pomalowano ściany. Na wykonane roboty nie uzyskano pozwolenia na budowę, ani nie dokonano ich zgłoszenia. Kolejnymi decyzjami z dnia 26 maja 2009 r., 10 sierpnia 2009 r. i z 23 lutego 2010 r. organ na podstawie art. 66 pkt 3 ustawy Prawo budowlane nakazywał współwłaścicielom lokalu - T. i W. T. przywrócenie poprzedniego sposobu użytkowania powyższego lokalu poprzez zmianę obecnej funkcji restauracyjnej obejmującej pełną gastronomię na funkcję wyłącznie kawiarnianą. Decyzje te były uchylane przez Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu na skutek odwołań wnoszonych przez inwestora.
Decyzją z dnia 30 września 2010 r., nr [...], organ pierwszej instancji umorzył prowadzone postępowanie administracyjne jako bezprzedmiotowe, uznając, że obecny sposób użytkowania obiektu jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz brak jest potrzeby wykonania robót naprawczych. Rozstrzygnięcie to zostało uchylone przez Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu decyzją z dnia 19 stycznia 2011 r., w której organ odwoławczy orzekł o odmowie nałożenia obowiązków na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo budowlane.
W wyniku skargi J. W., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. II SA/Op 186/11, uchylił decyzje organów obu instancji. W uzasadnieniu Sąd wskazał na konieczność ustalenia, jakie roboty budowlane zostały wykonane w roku 1993, a jakie w roku 2000 oraz czy wykonane samowolnie roboty zgodne są z warunkami technicznymi i czy dokonana zmiana sposobu użytkowania lokalu po samowolnych robotach budowlanych nie powoduje niebezpieczeństwa dla ludzi i mienia, jak również czy nie nastąpiło niedopuszczalne pogorszenie warunków zdrowotnych lub użytkowych. W tym zakresie Sąd stwierdził potrzebę dokonania oględzin i na tej podstawie sporządzenia ekspertyzy technicznej opisującej szczegółowo obiekt i zawierającej wnioski co do zgodności wykonanych robót z przepisami prawa.